وضعيت سيماي جمهوري اسلامي ايران
بديهي است كه تلويزيون به عنوان يكي از مهمترين دستگاههاي تبليغاتي، عمدهترين و بيشترين تأثير را در انتقال و شكلگيري سيستم فرهنگي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي نظامهاي حاكم بر جهان داشته است. اين مهم سياستگزاران و مسئولان فرهنگي نظام اسلامي را بر آن داشت تا بيش از پيش در بهينه سازي آثار و نتايج اين رسانه گروهي بكوشند.
يكي از مهمترين دغدغههاي حضرت امام (ره) از بدو تأسيس نظام جمهوري اسلامي در ايران نسبت به نوع عملكرد صدا و سيما در اين كشور اختصاص داشت:
«از اوّلي كه راديو و تلويزيون در اختيار نظام جمهوري اسلامي واقع شد راجع به آن نگراني داشتم، براي اين كه يك سازماني است كه اگر خوب باشد، مملكت ما خوب ميشود و اگر فاسد باشد ممكن است كه بسيار فساد ايجاد كند.»[1]صرف نظر از فعاليتهاي قابل تقديري كه از سوي دست اندركاران سيماي جمهوري اسلامي در زمينههاي مختلف صورت گرفته، وجود پارهاي نواقص در اين رسانه گروهي و نيز برخي كاستيها در ارايه فيلمها، سريالها و تئاترهايي كه از طريق اين رسانه مهم به نمايش درآمده قابل انكار نيست، با اين همه نبايد تحول عظيم اين رسانه جمعي را بعد از انقلاب ناديده انگاشت. تا پيش از انقلاب سياست رسمي و دولتي حاكم بر اين كشور تبعيت كوركورانه از فرهنگ غرب و محو تدريجي آثار و ارزش هاي ديني و تمدن اسلامي در اين سرزمين بود. فيلمهاي خارجي كه عمده آنها توسط كمپاني هاي صهيونيستي و يا شركتهاي مختلف چند مليتي و غربي تهيه ميگرديد، آشكارا محو و استحاله تمدن اسلامي را نشانه رفته و محور اصلي تلاش خود را در ارايه آخرين مدها و الگوهاي مبتذل غرب و متوليان آلودگي در آن سرزمين گذاشته بودند. فيلم سازان داخلي نيز كه خود يا نوعاً عامل و مجري همان كمپاني هاي خارجي محسوب ميشدند و يا خود را ناچار به تسليم شدن در برابر جوّ آن زمان ميديدند، در كار تهيه فيلمها دقيقاً در همان مسيري گام بر ميداشتند كه اربابان استعماري پيموده بودند. سكس، خشونت، ميگساري، قمار، سرقت و تجاوز و ديگر هجمهها به ارزش هاي اخلاقي نمودهاي بارزي بود كه در اكثر فيلم ها مشاهده ميگرديد. اين در حالي است كه امروزه صدا و سيماي جمهوري اسلامي در ايران، گامهاي بلندي در راستاي مقابله با آثار شوم و مخرّب برجاي مانده از رژيم پيشين برداشته و موفقيتهاي چشمگيري نيز كسب نموده است با اين حال اصل وجود پارهاي از تخلفات و انحرافات در اجتماعي با مديريت كلان همواره امري اجتناب ناپذير است
ريشهيابي برخي علل و عوامل بدحجابي
گذشته از تحوّل بزرگ به وجود آمده در صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران، هنوز نيز مواردي ضد ارزش در اين رسانه گروهي به چشم ميخورد كه در ريشهيابي علل و عوامل آن ميتوان به دلايل زير اشاره كرد:
1. فقدان نظام فرهنگي و اجتماعي مدّون: عدم تهيه و تدوين طرح و برنامهاي جامع و كامل در زمينههاي مختلف فرهنگي و اجتماعي و نيز عدم ارائه چارچوب منسجمي از ديدگاه اسلام فقاهتي (با توجه به مقتضيات زمان و شرايط حاكم بر جامعه) همچنين وجود پارهاي از اختلافات، موجبات سردرگمي، بيبرنامگي و بلاتكليفي مردم و كارگزاران دستگاههاي فرهنگي و تبليغي و بعضاً سوء استفاده افراد فاسد و فرصت طلب از احكام و تعاليم اسلامي و فتاواي مراجع تقليد را فراهم آورده است كه البته اميد است با تلاش بيشتر و مسئولان فرهنگي جامعه، شاهد رفع اين نقيصه باشيم.
2. عدم تغذيه صحيح سياسي ـ عقيدتي بازيگران و متوليان ساخت فيلمها و سريال ها: خلأ ايدئولوژيكي و رشد و گسترش بيتفاوتي و بيعلاقلگي نسبت به شناخت مسايل مهم سياسي ـ اجتماعي و ارزشي از ديگر عواملي است كه بايد به آن در اين زمينه اشاره كرد.
3. موارد ديگر: از جمله دلايل ديگر را ميتوان در كمبود نيروي انساني ماهر و حضور جمعي از كاركنان به جاي مانده از رژيم پيشين، نفوذ برخي عناصر وابسته، ضعف نيروي ايمان، تهاجم فرهنگي و… دانست كه هر كدام به نحوي در بروز اين نقيصه صاحب نقش ميباشند.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. محمدي اشتهاردي، محسن قرائتي، پوشش زن در اسلام، قم، انتشارات ناصر، 1374.
2. احمد رزاقي، عوامل فساد و بدحجابي و شيوههاي مقابله با آن، سازمان تبليغات اسلامي، 1371.
3. جواد فخار طوسي، امام خميني و رسانههاي گروهي، موسسه تنظيم و نشر آثار امام، 1381.
پي نوشت:
[1] . صحيفه نور، ج 12، ص 84.