علاء بن کامل گوید : شنیدم که امام صادق علیه السّلام (در حالی که به فرموده ی خداوند در آخر سوره ی اعراف نظر داشت )، می فرمود: شب هنگام ، با حال زاری و بیم ، بدون آن که آوایت را آشکار کنی ، پروردگارت را در ضمیرت یاد کن و بگو: لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ لَهُ المُلکُ وَ لَهُ الحَمدُ یُحیِی وَ یُمِیتُ وَ یُمِیتُ وَ یُحیِی وَ هُوَ عَلَی کُلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ . علاء بن کامل گوید : من به حضور شریف امام عرضه داشتم که جمله ی بِیَدِهِ الخَیر را در این ذکر نیاوردید؟ (چه طور است این را هم بر آن بیافزاییم ؟) آنگاه حضرت فرمودند: گر چه خیر به دست خداست ؛ ولی تو آنچه را که گفتم ، همان طور (بدون آن که چیزی بر آن بیافزایی ) ده بار بگو و نیز هنگام برآمدن آفتاب و هنگام فرو شدن آن ده بار بگو :اَعُوذُ بِاللهِ السَّمِیعِ العَلِیم .
تاثیر ذکر در شب
ذکر در شب