تبليغات رسانه اي صهيونيست ها عليه فرهنگ و انقلاب و نظام جمهوري اسلامي ايران چه بوده است؟

اصولاً رسانه هاي جمعي، اعم از تلويزيون و روزنامه و فيلم و… نقش بسزائي در فراز و فرود يك جامعه دارند دشمنان ما نيز چون از استراتژي مستقيم كه همان جنگ و تجاوز عليه ما بود، طرفي نبستند، به استراتژي غير مستقيم روي آوردند كه همان جنگ رسانه و شيوع فساد و شايعات بي اساس در كشور است. حضرت امام(ره) در اين باره مي فرمايد: «سلاح تبليغات «توسط رسانه ها»، برّنده تر از كاربرد سلاح در ميدان‌هاي جنگ است…»[1]صهيونيسم جهاني از طريق سلطه خود بر رسانه هاي بزرگ و قوي دنيا دارند و به خاطر دشمني كه با كشور آمريكا و  حكومت ايران دارند، تلاش گسترده اي را براي مقابله با ايران و انقلاب اسلامي به كار بستند، در جامعه و مملكت ماست و تبليغات گسترده اي را از طريق رسانه هاي خود انجام دادند كه در جهت موارد زير عليه نظام و فرهنگ ما بوده است:
1. اشاعة فساد
ايجاد و ترويج فساد، يكي از تاكتيك هاي صهيونيست ها براي سلطه جويي بر يك جامعه است. آنها معتقدند كه يك جامعة فاسد بي چون و چرا اهداف شوم آنان را دنبال نموده و مطيع فرامين شيطاني آنان خواهد بود. در صورتي كه جامعه اي كه پايبند به يك سري اصول و مباني اخلاقي و الهي باشد، براي آنان مشكل ساز است، براي رسيدن به اين هدف، از طرق مختلف وارد عمل مي شوند.[2] كه بهترين راه همان سلطة همه جانبه رسانه اي مي باشد.
2. سلطة‌فرهنگي
سلطة فرهنگي به دنبال خود سلطه هاي ديگر را تحقق مي بخشد، زماني كه دشمن توانست بر افكار و انديشه ها مسلط شده و ارزشها را تغيير دهد، براحتي مي تواند بر ابعاد ديگر جامعه تسلّط يابد. حضرت امام در اين زمينه مي فرمايند: «اگر فرهنگ جامعه اي وابسته و مرتزق از فرهنگ مخالف باشد، ناچار ديگر ابعاد آن جامعه به جانب مخالف گرايش پيدا مي كند و بالاخره، در آن مستهلك مي شود و موجوديت خود را در تمام ابعاد از دست مي دهد.»[3] استاد شهيد مرتضي مطهري هم پيرامون اين مسئله مي گويد: «استعمار سياسي و اقتصادي آن گاه توفيق حاصل مي كند كه استعمار فرهنگي توفيق به دست آورده باشد و بي اعتقاد كردن مردم به فرهنگ خودشان و تاريخ خودشان، شرط اصلي اين موفقيت است.»[4]اين مطالب دقيقاً روشن كنندة تأثيرات سلطة رسانه اي يهود بر كشور ماست، آنان سعي دارند از اين طريق، نوعي سلطة فرهنگي بر جامعة ما بدست آورند تا تمام ارزشها را كمرنگ نموده و در نهايت اين كشور را در سلطة سياسي و اقتصادي كامل خود درآورند.
دو موردي كه نام برديم يعني اشاعة فساد و سلطة فرهنگي بر جامعه از مهمترين موارد تبليغات رسانه اي يهود بر جامعه و فرهنگ مملكت ماست، ولي غير از اين موارد مي توان به اختصار موارد ديگري را نيز نام برد:
1. ترويج و اشاعة دنيا طلبي و مادي گرايي افراطي با تبليغ مظاهر زندگي غربي
2. تبليغ مستمر و گستردة سكولاريسم و لائيسم.
3. اشاعه و تبليغ نسبي بودن موازين اسلامي و ارزشهاي اعتقادي و ديني.
4. تبليغ ضرورت جدايي دين از سياست و دنيا از آخرت.
5. حملة‌ مستمّر به مباني ارزشي و پايه هاي اعتقادي با حربة تحريف حقايق.
6. اشاعة چهره اي غير واقعي، زشت و خشن از اسلام.
7. ترويج و اشاعة اومانيسم و مكاتب الحادي غربي.
8. تلاش مستمر و برنامه ريزي شده براي سست كردن بنيان هاي مسلّم ديني.
9. سازماندهي حملات لجام گسيخته به باورهاي ملّي ـ مذهبي و ارزش هاي حياتي.
10. تبليغ گسترده مباني نظري فرهنگ غرب و زير ساخت هاي تئوريك فرهنگ آمريكايي و صهيونيستي.
11. كوشش براي جدا كردن نسل جوان از ارزش هاي اعتقادي و آرمان هاي انقلاب با هدف ايجاد بحران هويت.
12. ايجاد روحية‌ يأس و نااميدي در مردم، بويژه نسل جوان، با ترويج و اشاعة غير قابل اجرا بودن ارزشهاي والاي الهي در جامعه.
13. ترويج فحشا و فساد اخلاقي، به منظور از بين بردن نهاد خانواده و ارزشهاي حاكم بر جامعه.
14. نفي معنويت و تبليغ براي افزايش حرص و طمع نسبت به دنيا و قرباني ساختن همة ارزش ها و لذايذ معنوي در مسلخ دنيا پرستي و زياده طلبي هاي افراطي مادي.
15. سوء استفاده از نارسائي ها، معضلات و ضعف هاي مديريتي و اجرائي،‌براي حمله و هجوم به ماهيت اسلام و قوانين الهي با هدف كم رنگ ساختن ايمان به خداوند متعال.
16. تبليغ و ترويج ناكارآمد بودن تئوري حكومت ديني و تضعيف فرهنگ اسلامي و مباني عقيدتي و اشاعه اين نظريه كه دين متعلق به گذشته است و قرآن كريم براي مردم عربستان در مقطع زماني 1400 سال پيش نازل شده است و ربطي به زندگي ماشيني و عصر تكنولوژي پيشرفته ندارد.[5]در اينجا از يكي از متفكران مقيم غرب شاهد مي آوريم، «ادوارد سعيد» نويسنده و انديشمند مسيحي فلسطيني الاصل مقيم آمريكا، در كتاب «پوشش رسانه اي اسلام»، بر اين باور است كه غربي ها و صهيونيست ها، در راستاي گسترش تسلط خود بر جهان اسلام، رسانه ها را نيز در خدمت خود گرفته است. اين شخص بعدها در كتاب «فرهنگ و امپراياليسم» گرايش بيشتري به نظرية امپرياليسم فرهنگي نشان داد. اين نظريه بر اين باور استوار بود كه در عصور جديد با از بين رفتن استعمار به شيوة قديمي، مشكل جديدي از استعمار ظهور كرده است كه در آن ديگر نيازي به لشگر كشي نيست. اين استعمار جديد استعمار رسانه اي بود.
بنابراين در شرايط كنوني شاهد يك نوع امپرياليسم فرهنگي هستيم كه در صدد است از طريق گسترش رسانه هاي جمعي، فرهنگ كشورهاي عقب مانده و ضعيف را تحت سلطة خود قرار دهد.[6] اين رويه دقيقاً در مسلك امپراطوري راسنه اي يهود موجود است و صهيونيست ها با گسترش اين سلطة ناميمون در صدد مسخ فرهنگ و ارزش هاي سياسي مملكت ما خواهند بود.
بنابراين به جهت اين كه تبليغات رسانه اي يهود بر جامعه و فرهنگ مملكت اثرات بسيار مخرّب و منفي دارد و آنان با هدف سلطة فرهنگي و اشاعة فساد، سعي در تخدير فرهنگ جامعه و تسليم نظام اسلامي دارند. لذا لازم است تا در مقابل اين حربة‌ مؤثر و كاري آن‌‌ها، عكس العمل مناسب نشان دهيم و بر تقويت آموزهاي ديني و مباني فر هنگي خود ميان مردم به ويژه نسل جوان اهتمام جدّي مبذول داريم:

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. آمريكا بدون نقاب، سيد هاشم ميرلوحي، مؤسسه كيهان.
2. اينجا ايران است، حسن واعظي،‌مركز فرهنگي سپاه.
3. جنگ فرهنگي عليه انقلاب اسلامي، جواد منصوري، آستان قدس رضوي.
4. صهيونيسم بين الملل و انقلاب اسلامي، سيد جواد علم الهدي، انتشارات اسلامي، جامعة مدرسين.

پي نوشت ها:
[1] . صحيفة امام، ج14، ص 399.
[2] . آمريكا بدون نقاب، پيشين، ص 80.
[3] . صحيفة نور، ج15،‌ص 211.
[4] . صدوقي محمد، حاميان وابستگي، ‌ص 178.
[5] . واعظي، حسن، اينجا ايران است، ادارة فرهنگي سپاه، 14 الي 16.
[6] . روزنامة كيهان، 25/10/1380، ص 8.