خانه » همه » مذهبی » تحدی های قرآن

تحدی های قرآن

در پاسخ به مطالب ذیل توجه کنید : وَ إِنْ کُنْتُمْ فِی رَیْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ (بقره- 23) 23- اگر در باره آنچه بر بنده خود (پیامبر) نازل کرده ایم شک و تردید دارید (لا اقل) یک سوره همانند آن بیاورید و گواهان خود را غیر از خدا بر این کار دعوت کنید اگر راست مى گوئید.1- در این ایه قرآن همه منکران را دعوت به مبارزه با قرآن و همانند یک سوره مانند آن مى کند تا عجز آنها دلیلى باشد، روشن بر اصالت این وحى آسمانى در رسالت الهى آورنده آن.
سپس براى تاکید بیشتر مى گوید: تنها خودتان به این کار قیام نکنید بلکه تمام گواهان خود را جز خدا دعوت کنید (تا شما را در این کار یارى کنند) اگر در ادعاى خود صادقید که این قرآن از طرف خدا نیست (وَ ادْعُوا شُهَداءَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ).
2-کلمه شهداء در اینجا اشاره به گواهانى است که آنها را در نفى رسالت پیامبر ص کمک مى کردند، و جمله مِنْ دُونِ اللَّهِ اشاره به این است که حتى اگر همه انسانها جز اللَّه دست به دست هم بدهند، براى اینکه یک سوره همانند سوره هاى قرآن بیاورند قادر نخواهند بود.
و جمله إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ (اگر راست مى گوئید) در حقیقت براى تحریک آنها به قبول این مبارزه است، و مفهومش این است که اگر شما از این کار عاجز هستید دلیل دروغگویى شماست پس براى اثبات راستگویى خود برخیزید و دست به کار شوید.
تحدى و دعوت به مبارزه، باید هر چه ممکن است قاطع باشد، و دشمن را تا آنجا که امکان دارد تحریک کند و به اصطلاح بر سر غیرت آورد، تا تمام قدرت خود را به کار گیرد و پس از عجز و ناتوانى به طور مسلم بداند پدیده اى که با آن روبرو است یک پدیده بشرى نیست، یک امر الهى است.
3- پیامبرى که داراى معجزه است لازم است مردم را به مقابله به مثل دعوت کند، او باید علامت و نشانه درستى گفتار خود را معجزه خویش معرفى نماید تا اگر دیگران مى توانند همانند آن را بیاورند، این کار را در اصطلاح تحدى گویند.
4- افرادى که به احتمال ضعیفى ممکن است به معارضه با قرآن برخاسته باشند، تاریخ نام آنها را ضبط کرده است از جمله:
نام عبد اللَّه بن مقفع را برده اند که او کتاب الدرة الیتیمة را به همین منظور نوشته است.
در صورتى که کتاب مزبور هم اکنون در اختیار ما است و چندین بار چاپ شده است و کوچکترین اشاره اى در آن کتاب به این مطلب نشده است، نمى دانیم چطور این نسبت را به او داده اند؟
نام متنبى احمد بن حسین کوفى شاعر را در این زمره نیز ذکر کرده اند، که ادعاى نبوت نموده است، در صورتى که قرائن زیادى نشان مى دهد که داعیه او بیشتر بلندپروازى محرومیتهاى خانوادگى و حس جاه طلبى بوده است.
ابو العلاى معرى نیز متهم به این امر شده است، گر چه از او سخنان زننده اى نسبت به اسلام نقل شده اما هیچ وقت داعیه مبارزه با قرآن را نداشته است بلکه جملات جالبى درباره عظمت قرآن گفته که به پاره اى از آنها اشاره خواهد شد.
ولى مسیلمه کذاب از مردم یمامه مسلما از کسانى است که به مبارزه با قرآن برخاسته و به اصطلاح آیاتى آورده است که جنبه تفریحى آن بیشتر است بد نیست چند جمله از آنها را در اینجا بیاوریم:
1- در برابر سوره الذاریات، این جمله ها را آورده است.
و المبذرات بذرا و الحاصدات حصدا و الذاریات قمحا و الطاحنات طحنا و العاجنات عجنا و الخابزات خبزا و الثاردات ثردا و اللاقمات لقما اهالة و سمنا .
یعنى قسم به دهقانان و کشاورزان، قسم به درو کنندگان، قسم به جدا کنندگان کاه از گندم، قسم به جدا کنندگان گندم از کاه، قسم به خمیر کنندگان، قسم به نان پزندگان، قسم به ترید کنندگان! قسم به آن کسانى که لقمه هاى چرب و نرم بر مى دارند!! 2- یا ضفدع بنت ضفدع، نقى ما تنقین، نصفک فى الماء و نصفک فى الطین، لا الماء تکدرین و لا الشارب تمنعین .
اى قورباغه دختر قورباغه! آنچه مى خواهى صدا کن! نیمى از تو در آب و نیمى دیگر در گل است، نه آب را گل آلود مى کنى، و نه کسى را از آب خوردن جلوگیرى مى نمایى!
تفسیر نمونه، ج 1، ص: 127

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد