تعریف لباس شهرت

همه مراجع (به جز سیستانى و مکارم): لباس شهرت، لباسى است که پوشیدن آن براى شخص، به جهت جنس پارچه یا رنگ یا کیفیت دوخت یا مندرس بودنش و مانند آن، معمول نبوده و خلاف شأن او به حساب آید؛ به طورى که اگر آن را در برابر مردم بپوشد، توجه آنان را به خود جلب کرده و انگشت نما شود.[1] آیه اللّه سیستانى: منظور لباسى است که مؤن را به صورتى زشت و نامناسب در آورد.[2] آیه اللّه مکارم: لباس شهرت، لباسى است که جنبه ریاکارى دارد و شخص مى خواهد به وسیله آن مثلاً به زهد و ترک دنیا مشهور شود، خواه از جهت پارچه یا رنگ آن باشد و یا دوخت آن. امّا اگر واقعاً قصدش ساده پوشیدن است و جنبه ریاکارى ندارد، نه تنها جایز است؛ بلکه عملى شایسته است.[3] پاورقی:
1- توضیح المسائل مراجع، م845؛ نورى، توضیح المسائل، م846؛ بهجت، توضیح المسائل، م711؛ خامنه اى، اجوبه الاستفتاءات، س1361؛ وحید، توضیح المسائل، م851.
2- دفتر: سیستانى.
3- مکارم، توضیح المسائل مراجع، م845.