آفريده هاي خداوند با توليدات انسان تفاوت هايي دارد:
1. توليدات انسان محدود و در بعضي زمينه ها است، اما خداوند همه چيز را مي آفريند. «خلق كلّ شيء» [1]
2. توليدات انسان گاهي لغو است، اما خداوند همه چيز را هدفمند آفريده است. «خلق الله السموات و الارض بالحق» [2]
3. در توليدات انسان افراط و تفريط است، اما آفرينش خداوند به اندازه است. «إنّا كل شيء خلقناه بقدر» [3]
4. توليدكننده ها معمولا پس از توليد، نظارتي بر توليد ندارند، اما خداوند هرگز در لحظه اي از مخلوقاتش غافل نمي شود. «و ما كنا عن الخلق غافلين» [4]
(خداوند، همه آفريده هاي خود را هدايت تكويني مي كند. «أعطي كل شيء خلقه ثم هدي» طه/50)
5. انسان گاهي از توليد خسته و كسل مي شود، اما خداوند هرگز از آفرينش خسته نمي شود. «ما مسّنا من لغوب» [5]
6. همه آفريده هاي خداوند، در نهايت به سوي او باز مي گردد. «خلق السموات و الارض … اليه المصير» [6]
پي نوشت:
[1] انعام/101
[2] جاثيه/22؛ عنكبوت/44؛ روم/8
[3] قمر/49
[4] مومنون/ 17
[5] ق/38
[6] تغابن/3
400 نكته قرآني، استاد قرائتي، با اندكي دخل و تصرف