انواع مختلفی برای توحید بیان شده که یکی از آنها توحید در الوهیت است. توحید در الوهیت بر دیگر انواع توحید، برتری دارد و بالاترین درجه توحید محسوب میشود؛ زیرا توحید در الوهیت، اعتراف به این است که تنها موجود مستحق عبادت که داراى همه صفات کمال و جمال بالاستقلال بوده خداوند متعال است.[1] در این نوع از توحید، انسان از توجه به غیر محبوب(الله) منصرف میشود و فقط نسبت به او خوف و رجا دارد. برخلاف انواع دیگر توحید همچون توحید ربوبیت که صاحب آن، به دنبال این است که در عالم فاعلی غیر از خدا نبیند.[2]
همچنین با توجه به اینکه توحید الوهیت مستلزم خالی بودن شخص از شرک جلی و شرک خفی است،[3] چنین شخصی در بالاترین درجه ایمان قرار دارد. از اینرو، میتوان گفت که تا انسان به توحید الوهیت نرسد، ایمانش کامل نشده است.
همچنین با توجه به اینکه توحید الوهیت مستلزم خالی بودن شخص از شرک جلی و شرک خفی است،[3] چنین شخصی در بالاترین درجه ایمان قرار دارد. از اینرو، میتوان گفت که تا انسان به توحید الوهیت نرسد، ایمانش کامل نشده است.