با تحقیق و جست‌وجویی که در منابع روایی –اعم از حدیثی و تاریخی- انجام گرفت؛ تنها در کتاب تاریخ ابن عساکر[1] روایتی در این زمینه نقل شده:
«اولین کسى که روز و شب را در کشتى به دوازده ساعت برآورد نمود، حضرت نوح(ع) بود تا اوقات نماز به وسیله آن دانسته شود».[2]و دیگران نیز از ایشان نقل کرده‌اند.[3]این تقسیم‌بندی هر چند مانند تقسیم‌بندی سال به دوازده ماه،[4] در قرآن کریم نیامده است، اما از اموری است که تمام پیروان ادیان بشری برای نظم کارهای خود از آن استفاده و برنامه‌های خود را تنظیم می‌کنند و دین اسلام نیز این تقسیم‌بندی را رد نکرده است و دستورات الهی خود را طبق این امر واقعی برنامه‌ریزی کرده است.
————————————————————- [1]. ابو القاسم على بن حسن بن هبة اللّه شافعى دمشقى( 499- 571 ق) برجسته‌ترین فرد از خاندان ابن عساکر که در دمشق زاده شد و همان‌جا درگذشت. [2]. ابن عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج 62، ص 262، دار الفکر، بیروت، 1415ق.
[3]. جلال الدین سیوطی، عبد الرحمن بن أبی بکر، الدر المنثور، ج 4، ص 425 – 426، دار الفکر، بیروت، بی‌تا.
[4] . توبه، 36. إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً فی کِتابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْض .