قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
الف. تمامی احکام و آدابی که در آموزه‌های دینی به آن سفارش شده، بر اساس مصالح و مفاسدی می‌باشد و بیشتر آنها در آیات و روایات بیان شده است، اما این بدین معنا نیست که ما به صورت جزئی به حکمت و فلسفه همه آنها دسترسی پیدا نماییم. بنابراین، همین مقدار که به صورت کلی برایمان اثبات شود که این آداب از ناحیه خداوند و یا پیشوایان معصوم(ع) به ما رسیده برای پایبندی به آن کافی است.
ب. اصل معانقه(دست در گردن یکدیگر انداختن؛ همدیگر را در آغوش کشیدن[1]) در روایات آمده است؛ ولی با جست‌وجو و تحقیق در منابع روایی؛ متنی که حکایت از بهتر بودن سه بار معانقه داشته باشد، نیافتیم. در این‌جا به ذکر چند روایت در ثواب معانقه بسنده می‌شود:
1. امام باقر و امام صادق(ع): «هر مؤمنى كه براى ديدن برادر خود بيرون رود و به حقّ او آشنا باشد، خداوند براى هر گامى كه برمی‌دارد يک ثواب برايش بنويسد و يک گناه از او پاک كند و يک درجه بالا برده شود و چون درِ خانه‌اش را بكوبد، درهاى آسمان به رويش گشوده گردد و چون با هم روبه‌رو شوند و دست دهند و يكديگر را در آغوش كشند، خدا رويش را به آنها كند».[2]
2. امام صادق(ع): «هر گاه دو مؤمن معانقه كنند غرق رحمت شوند و هر گاه، به خاطر خداوند، و نه براى غرضى از اغراض دنيوى، يكديگر را در آغوش كشند، به آنها گفته شود: آمرزيده شديد، عمل را از سر گيريد (اعمال بد گذشته شما پاک شد، اعمال خود را دوباره آغاز كنيد)».[3]
3. امام صادق(ع): «تحيّتِ كامل به شخصى كه مقيم است (از سفرى برنگشته) دست دادن با اوست و سلامِ كامل براى آن‌کس كه از سفر باز آمده معانقه با اوست».[4]
گفتنی است؛ معانقه میان مؤمنان (مرد با مرد و زن با زن) در صورتی جایز است که از روی شهوت نباشد.[5]
ب. اصل معانقه(دست در گردن یکدیگر انداختن؛ همدیگر را در آغوش کشیدن[1]) در روایات آمده است؛ ولی با جست‌وجو و تحقیق در منابع روایی؛ متنی که حکایت از بهتر بودن سه بار معانقه داشته باشد، نیافتیم. در این‌جا به ذکر چند روایت در ثواب معانقه بسنده می‌شود:
1. امام باقر و امام صادق(ع): «هر مؤمنى كه براى ديدن برادر خود بيرون رود و به حقّ او آشنا باشد، خداوند براى هر گامى كه برمی‌دارد يک ثواب برايش بنويسد و يک گناه از او پاک كند و يک درجه بالا برده شود و چون درِ خانه‌اش را بكوبد، درهاى آسمان به رويش گشوده گردد و چون با هم روبه‌رو شوند و دست دهند و يكديگر را در آغوش كشند، خدا رويش را به آنها كند».[2]
2. امام صادق(ع): «هر گاه دو مؤمن معانقه كنند غرق رحمت شوند و هر گاه، به خاطر خداوند، و نه براى غرضى از اغراض دنيوى، يكديگر را در آغوش كشند، به آنها گفته شود: آمرزيده شديد، عمل را از سر گيريد (اعمال بد گذشته شما پاک شد، اعمال خود را دوباره آغاز كنيد)».[3]
3. امام صادق(ع): «تحيّتِ كامل به شخصى كه مقيم است (از سفرى برنگشته) دست دادن با اوست و سلامِ كامل براى آن‌کس كه از سفر باز آمده معانقه با اوست».[4]
گفتنی است؛ معانقه میان مؤمنان (مرد با مرد و زن با زن) در صورتی جایز است که از روی شهوت نباشد.[5]