حدیث «مَنْ بَکی اَؤاَبْکی اَؤتَباکی وَجِبَتْ لُه الْجَنَّة» چگونه باید معنی شود؟

روایات بسیار دیگری نیز، که از نظر مضمون با این روایت شباهت دارند از امامان معصوم»علیهم السلام« نقل شده است. آنچه مهمّ است توجّه به معنی این روایات است. تردیدی نیست که معنی این گونه روایات با توجّه به توسعه مفهومی که در ظاهر آن به نظر می رسد، قطعاً منظور نیست. چنین نیست که هر کس و در هر شرایط و دارای هر گونه عقیده مثلا خود را شبیه به گریه کنندگان برای امام حسین»علیه السلام« جلوه دهد، بهشت براو واجب شود.نکته مهم درباره برخی روایات مربوط به فضیلت گریه کردن برای آن حضرت این است که گریه برای امام حسین»علیه السلام« مایه احیای هدف مقدّس ایشان است. در روایتی چنین آمده است: امام صادق»علیه السلام« به فضیل فرمود: «آیا در مجالس می نشینید و با یکدیگر گفتگو می کنید؟»
فضیل گفت: «آری قربانت گردم!»
امام فرمود: «من این گونه مجالس را دوست دارم، امر ما را زنده کنید! خدا رحمت خویش را بر کسی که امر ما را زنده می کند فرو می فرستد».
بنابراین گریه برای امام حسین»علیه السلام« باید با توجّه به هدف مقدّس ایشان و فلسفه شهادت آن حضرت – که زنده کردن تعالیم قرآن و احکام اسلام است – همراه باشد. بدون تردید چنین گریه ای است که دارای ثواب است. بدیهی است کسی که با این توجّه برای آن حضرت عزاداری می کند به مقرّرات دین و دستورات مذهبی پای بند است(بحارالانوار، ج 44، باب 34).