حرارت درمانی روشی است که در آن از داغ کردن منطقه محدود و مشخصی برای مقاصد درمانی استفاده می شود، بعنوان مثال امواج مایکرو ویو را بر روی نقطه ای خاص یا توده ای مشخص تنظیم می کنند و دامنه و فرکانس امواج را هم متناسب با جنس و اندازه بافت انتخاب می کنند تا بیشترین تاثیر در بافت هدف به جای گذاشته شود و کمترین عوارض متوجه بافتهای مجاور گردد.
معمولا در این روش بافت هدف را تا حدود 45 درجه سانتیگراد حرارت می دهند، این مقدار حرارت می تواند بافت سرطانی را تخریب کند بدون آنکه باعث تغییرات زیادی در بافتهای سالم اطراف تومور شود. البته توصیه می شود که برای به دست آوردن نتیجه مطلوب بهتر است این روش به همراه رادیوتراپی (استفاده از امواج رادیواکتیو برای کنترل و تخریب بافتهای سرطانی) مورد استفاده قرار گیرد.
هرچند روش حرارت درمانی برای نابودی بافتهای سرطانی هنوز مراحل تحقیقاتی خود را طی می کند، اما تاکنون نتایج بسیار امیدوار کننده ای را در کنترل سرطانها از جمله سرطان سرویکس نشان داده است. در روشی که به تازگی مجوز کاربرد درمانی خود را به دست آورده است، تمرکز امواج مایکروویو بر مرکز بافت سرطانی است، به این ترتیب حداکثر حرارت در قلب تومور ایجاد می شود و حداقل تخریب در بافتهای سالم.
هرچند با توجه به نوع عملکرد آن باید گفت که این روش تنها در سرطانهایی که محدود به منطقه ای خاص هستند کاربرد دارد و متاسفانه نمی توان از این روش در سرطانهای متاستاتیک (سرطانهایی که در بافتهای مختلف بدن منتشر شده اند) استفاده کرد اما در مقایسه با عوارض گسترده روشهای مشابه مانند شیمی درمانی، می توان گفت که این روش جدید واقعا یک هدیه و کمک بزرگ به بیماران سرطانی است.