حقیقت نور محمدی یا “حقیقت محمدیه” در اصطلاح عرفا همان عین ثابت محمدی است که در راس همه اعیان ثابته واقع شده و با تجلی برتر الهی تحقق یافته است لذا واسطه ظهور همه خیرات و برکات در عالم هستی می باشد. این اصطلاح برگرفته از روایات بسیاری است که در آنها حقیقت نور محمدی (ص) به عنوان مخلوق برتر و در نهایت تقرب نسبت به حق تعالی معرفی شده است.
اکثر عرفای اسلامی به این بحث پرداخته اند و یکی از ارکان عرفان اسلامی محسوب می شود و در عرفان نظری ابن عربی از جایگاه ویژه ای برخوردار است.