خانه » همه » مذهبی » حکمت به تأخیر افتادن خلافت سَرورمان علی علیه السلام

حکمت به تأخیر افتادن خلافت سَرورمان علی علیه السلام

حکمت به تأخیر افتادن خلافت سَرورمان علی علیه السلام

تقدیر خداوند عزیز علیم بر آن استوار شد که پیامبر برای خود جانشین تعیین نکند و پس از رحلت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نیز، کسی از اهل بیت او و خانواده اش، بنی هاشم، خلافت آن حضرت و ولایت امر مسلمانان را عهده دار

0039689 - حکمت به تأخیر افتادن خلافت سَرورمان علی علیه السلام
0039689 - حکمت به تأخیر افتادن خلافت سَرورمان علی علیه السلام

 

نویسنده: آیت الله سید علی حسینی میلانی

 


کتابی به دستم رسید که نویسنده اش مدعی شده آنچه در این کتاب آورده، سیره ی واقعی امیرمؤمنان علی علیه السلام است!
عنوان این کتاب چنین است:
المرتضی: سیرة امیرالمؤمنین سیّدنا أبی الحسن علی بن أبی طالب رضی الله عنه و کرم الله وجهه
نام نویسنده ی آن «ابوالحسن علی الحسنی الندوی»
و ناشر آن «دارالقلم للطباعة و النشر و التوزیع» در دمشق است.
اکنون سلسله مقالات پیش روی شما به بررسی و نقد این کتاب پرداخته است.
هدف ما در این بررسی و نقد روشن ساختن حقایقی است که نویسنده آنها را انکار کرده و یا از آن ها غفلت ورزیده است.
ما در این سلسله مقالات بر آن بودیم شیوه های پیچیده ای را که نویسنده به پیروی از پیشوایان گذشته خود و استحکام بخشیدن به بنیان نهاده شده از سوی پیشینیان خود – به شیوه ی مخلوط کردن سم در عسل- دنبال کرده، روشن سازیم که هدایت در گفتار و کردار از آنِ خدای سبحان است.
***
نویسنده در صفحه ی 81 کتاب می نویسد:
«تقدیر خداوند عزیز علیم بر آن استوار شد که پیامبر برای خود جانشین تعیین نکند و پس از رحلت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نیز، کسی از اهل بیت او و خانواده اش، بنی هاشم، خلافت آن حضرت و ولایت امر مسلمانان را عهده دار نشود… درنتیجه شائبه ی خانوادگی بودن قضیه یا توهّم جانبداری و تعصّب به وجود نیامد…».

جانشینی علی علیه السلام به سان جانشینی هارون

در پاسخ به این سخنان می گوییم:
مسأله جانشینی امیر مؤمنان علی علیه السلام پس از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله مانند جانشینی هارون به جای موسی است. هارون علاوه بر این که برادر موسی بود، به فرمان خدا موسی او را به عنوان خلیفه و جانشین خود تعیین کرد. خدای سبحان در قرآن کریم می فرماید:
(وَ قَالَ مُوسَى لِأَخِیهِ هَارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لاَ تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ‌)؛(1)
و موسی به برادرش هارون گفت: جانشین من در میان قومم باش. و اصلاح کن! و از روش مفسدان، پیروی منما.
حضرت علی علیه السلام نیز به تصریح پیامبر در «یوم الانذار» و قضایای دیگر، برادر پیامبر بود که او را به فرمان خداوند به جانشینی خود منصوب کرد.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به علی مرتضی علیه السلام می فرماید:
أما ترضی آن تکون منّی بمنزلة هارون من موسی…؛
آیا خوشنود نمی شوی که جایگاه تو نسبت به من مانند جایگاه هارون نسبت به موسی باشد؟… .
نکته این است که همان گونه که قوم موسی پس از جدایی موسی از آن ها از سامری پیروی کردند و به پرستش گوساله ای روی آوردند و هارون را وانهادند، قوم حضرت محمد صلی الله علیه و آله نیز چنین کردند.
از طرف دیگر، همان گونه که موسی به هارون گفت: «از روش مفسدان پیروی نکن»، پیامبر اسلام نیز همین سفارش را به علی علیه السلام کرد و از او خواست که از روش مفسدان، پیروی ننماید… .
بنابراین، اگر بپذیریم که روی گردانی قوم موسی از هارون و گمراه شدن آن ها، تقدیر خداوند عزیز علیم بوده است، به همین ترتیب می توانیم که روی گردانی امت محمد صلی الله علیه و آله از علی علیه السلام و به قهقهرا رفتن آنها نیز تقدیر خداوند عزیز علیم بوده است!!

پی‌نوشت‌:

1- سوره ی اعراف: آیه 142.

منبع مقاله: حسینی میلانی، سیّدعلی؛ (1392)، نگاهی متفاوت به سیره ی حضرت علی علیه السلام، قم: الحقایق، چاپ اول.

 

 

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد