حکم استخاره به قرآن

رجوع به قرآن در مواردى جهت تفأل یا راه یابى استخاره درست است. البته این نباید به صورت یک عادت و روش دائمى در آید و جایگزین فکر و تحقیق و مشورت گردد. از سوى دیگر، برداشت و الهام گیرى از آیات قآن در بسیارى از وارد آسان نیست و به نورانیت دل و آگاهى ها و دانش هاى تخصصى مانند تفسیر، ادبیات نیاز دارد.استخاره در لغت به معناى طلب خیر از خداوند است؛ یعنى، آدمى در هر کارى از خداوند طلب خیر کند. (دعا) معناى دیگر استخاره، نوعى قرعه زدن براى رفع تحیر است که البته با دعا و خواست از خداوند تحقق مى یابد. این کار ممکن است به وسیله تسبیح و یا قرآن انجام گیرد. استخاره در موردى است که انسان دچار تردید شده است. قبل از استخاره باید همه مقدمات و شرائط لازم کشف راه درست را فراهم ساخت؛ مانند مطالعه و فکر، مشورت با اهل فن. اگر اقدامات فکرى و فیزیکى دیگرى چون بررسى و تحقیق لازم باشد، باید به انجام رسانید. بعد از همه این ها چنانچه باز تردید وجود دارد، نوبت به استخاره مى رسد. بسیارى از خانوده ها در مسأله ازدواج به استخاره روى مى آورند؛ توصیه اکید مى شود در این امر حساس و سرنوشت ساز تنها به استخاره اقدام نکنید. قبل از هر چیز اصول یاد شه را رعایت فرمایید. اگر شواهد و دلیل هاى کافى براى صلاحیت فرد پیدا کردید و با فرزانگى و حکمت و دور از هیجان و احساسات کسى را شایسته همسرى دیدید، استخاره ضرورت ندارند؛ ولى اگر پس از طى همه مقدمات و اصول لازم باز هم مردّد ماندید، نزد فردى شایسته استخاره کنید. ناگفته نماند، عمل به مقتضاى استخاره واجب نیست؛ ولى بهتر است با آن مخالفت نشود.