حیازت به چه معنا است؟

حیازت در لغت به معنای ضمیمه کردن است، گویا کسی که مکانی را حیازت می کند، آن را تملک کرده و به دارائی هایش ضمیمه می کند. اما در اصطلاح فقهی، حیازت یکی از اسباب ملکیت است و مقصود از آن تسلط بر چیزی است که آن چیز قبلاً، مالکی نداشت؛ مانند ماهی های دریا، زمین های بایر، علوفه ها و غیره. حیازت هر چیز به حسب شرایط همان چیز متغیر است. مثلاً ماهی زمانی که در تور صیاد می افتد حیازت محقق می شود و شرعاً و عرفاً صیاد مالک ماهی می شود.