ترفند گام به گام دشمن

مفاسد و اختلافاتی که در محیط خانواده و جامعه رخ می دهد عامل آن تبعیت گام به گام از هوای نفس است که انسان را تدریجاً به سوی اختلاف پیش می برد. انسان در آغاز وقتی از هوای نفس خود پیروی می کند و از آن غفلت می کند پس از آن گام بعدی را در پیروی از هوای نفس خود برمی دارد، اما چون به دنبال هوای نفس خودش است غافل است از این که گام سوم بدتر از گام قبلی خواهد بود لذا گام چهارم را نیز برمی دارد و تدریجاً در حال انحراف از حق و حقیقت گام های بعدی را نیز برمی دارد و در منجلاب باطل و گمراهی فرو می رود.

او اگر در گام های قبلی به راهنمایی عقل و حق عمل می کرد و به آموزه های نجات بخش دین و هدایت راهنمایان دین ترتیب اثر می داد اساساً اصل اشتباه و پیروی از هوای نفس را مرتکب نمی شد تا به دشمن درونی و بیرونی اجازه تسلط بر خود را بدهد، اما چون دشمن درونی یعنی هوای نفس مزدور دشمن بیرونی یعنی شیطان و ایادی او است، آن روحیه تکبر و خودخواهی اش او را وادار به برداشتن گام های بعدی می کند تا جایی که وقتی خدعه دشمن درونی و بیرونی را دقیقاً با چشم خود دید و غیرقابل انکار یافت، آن گاه نه می تواند برگردد و نه می تواند ادامه دهد، لذا دست به سخنان خلاف عقل و کارهای ضد شرع می زند تا بتواند از طرفی اشتباه خود را توجیه کند و از سوی دیگر دست از پیروی از هوای نفس خود برندارد. قرآن کریم از تبعیت از گام های شیطانی نهی می کند و آثار پیروی از او را نیز بیان می کند: “یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ وَمَن یَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ وَالْمُنکَرِ”، “ای کسانی که ایمان آورده‌اید از گامهای شیطان پیروی نکنید هر کس پیرو شیطان شود (گمراهش می‌سازد، زیرا) او به فحشا و منکر فرمان می‌دهد”.^[1]
 

عامل فتنه پیروی از هوای نفس

فتنه هایی که در جامعه اتفاق می افتد از هوای نفس نشات می گیرد. خود سران فتنه افرادی هستند که در اوج هواپرستی و اسیر خواهشات نفسانی هستند، لذا برای رسیدن به اهداف پلید خود، دیگران را فریب داده آنها را نیز اسیر خواهشات خود می کنند.
همچنین فتنه گران که آتش فتنه را برافروختند، به خاطر پیروی از هوای نفس خود، به تطمیع سران فتنه اعتماد می کنند. اگر آنان از قبل با هوای نفس خود مبارزه می کردند، هنگام فتنه در دام فریب سران فتنه نمی افتادند، زیرا در مواجهه با فتنه با عقل خود به تفکر می پرداختند و حق را از باطل تشخیص می دادند. اما چون تاکنون از هوای نفس خود تبعیت می کردند و از سوی دیگر به خاطر تطمیع و تبلیغات سران فتنه تشخیص دشوار می شود.

مقام معظم رهبری (حفظه الله) می فرمایند: “در شرائط فتنه، کار دشوارتر است؛ تشخیص دشوارتر است. البته خدای متعال حجت را همیشه تمام میکند؛ هیچ وقت نمیگذارد مردم از خدای متعال طلبگار باشند و بگویند تو حجت را برای ما تمام نکردی، راهنما نفرستادی، ما از این جهت گمراه شدیم. در قرآن مکرر این معنا ذکر شده است. دست اشاره ی الهی همه جا قابل دیدن است؛ منتها چشم باز میخواهد. اگر چشم را باز نکردیم، هلال شب اول ماه را هم نخواهیم دید؛ اما هلال هست. باید چشم باز کنیم، باید نگاه کنیم، دقت کنیم، از همه ی امکاناتمان استفاده کنیم تا این حقیقت را که خدا در مقابل ما قرار داده است، ببینیم”.”
 

تغییر چهره ظاهری

تغییر شکل تعامل دشمن، دعوت به گفتگو و برگزاری جلسات و ملاقات، ابراز همکاری، لبخند زدن، خندیدن، وعده دادن و موکول کردن به وقت دیگر و سپس عکس یادگاری گرفتن و کف زدن، صرفاً مراحل فریب دادن توسط دشمن است که او طرف مقابل خود را در طی این مراحل به وسیله حیله و شیطنت به دام خود می اندازد تا طرف مقابل سرمایه های خود را با دست خود به دشمن واگذار کند و دشمن در پایان برای پیروزی خود و شکست طرف مقابل کف مرتب هم می زند.
بدیهی است که کسی که از سالیان متمادی شبانه روز در حال دشمنی با اسلام و ایران است آیا امکان دارد که از مواضع شیطانی خود عقب نشینی کند؟! او هر گامی که برمی دارد به دشمنی او با اسلام و ایران اضافه می شود نه آنکه با گذشت زمان از دشمنی او کاسته شود و نرم خو و خوش اخلاق شود.

اینکه گاهی به ظاهر از گفته های خود برمی گردد یا تغییر موضع می دهد، اولاً برای فریب و تحت تاثیر قرار دادن طرف مقابل است، ثانیاً چون تاکنون طبق خواسته های خود موفق نشده است، تعابیر سیاسی و دیپلماسی خود را تغییر می دهد تا از سویی شکست خود را در رسانه های جهانی مخفی کند و از سوی دیگر تلاش خود را مجدداً با شکل جدیدی ادامه دهد.
 

پیروی بیشتر از هوای نفس باعث انحراف بیشتر

انسان با قرار گرفتن در اوضاع دشوار و خطرناک نیز به دستور هوای نفس عمل می کند، یکی از علل آن این است که انسان هرچه بیشتر به دستور این دشمن عمل کند به همان اندازه بیشتر به او گرایش پیدا می کند. انسان به خاطر پیروی کردن از دستور هوای نفس به حدی تسلیم او می شود که “اله و معبود” خود را هوای نفس خود قرار می دهد و به دنبال آن دچار عواقب آن نیز می شود. “أَفَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَـٰهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّـهُ عَلَىٰ عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَىٰ سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَىٰ بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَن یَهْدِیهِ مِن بَعْدِ اللَّـهِ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ”، “آیا دیدی کسی را که معبود خود را هوای نفس خویش قرار داده و خداوند او را با آگاهی (بر اینکه شایسته هدایت نیست) گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مُهر زده و بر چشمش پرده‌ای افکنده است؟! با این حال چه کسی می‌تواند غیر از خدا او را هدایت کند؟! آیا متذکّر نمی‌شوید؟!”.[2]

هنگامی که انسان به دستور خداوند متعال عمل نکند و از هوای نفس خود فرمانبرداری کند و اطاعت از او را بر اطاعت خداوند مقدم بدارد، این همان عبادت هوای نفس است، زیرا یک معنای معروف “عبادت”، “اطاعت” است.

مقام معظم رهبری (حفظه الله) می فرمایند: “آنچه در دلهای نجس و سرشار از بغض و کینه‌ی آنها وجود دارد از اسلام و مسلمین و بخصوص جمهوری اسلامی، خیلی بیشتر از آن چیزی است که در حرفهایشان ظاهر میشود. فریب دشمن را نخورند، خدعه‌ی دشمن را قبول نکنند. امروز شما ملاحظه میکنید که غربی‌ها به معنای واقعی کلمه دارند خدعه میکنند. حالا کار آمریکا که دیگر از خدعه گذشته و کاملاً آشکار و شمشیرازرو[بسته] است”.[3]