خانقاه چیست و چه سابقه تاریخی ای دارد؟

خانقاه خانه ای است که درویشان و صوفیان در آن گرد می آیند و مراسم خاصّی در آن برگزار می کنند. «خانقاه» کلمه ای معرّب است که در اصل مرکب از «خانه» و «گاه» است; نظیر «منزلگاه». بنای خانقاه و اختصاص آن به محل تجمع صوفیان، امری مستحدث است و معلوم نیست آغاز آن کی و در کجا بوده است; صوفیان خود، آن را به صفّه(سکوی) کنار مسجد الرسول»صلی الله علیه وآله«، که در آغاز هجرت مسلمانان تازه وارد و بی مأوا موقتی در آنجا اقامت می کردند منسوب می دانند. در صورتی که صفه بیش از منزلگاهی موقّت نبود و خانقاه محل برگزاری مراسم ویژه صوفیان و مرکز تجمع آنها، تحت عنوان بنای مذهبی، می باشد.بنابر گفته ای اوّلین خانقاه در یرمله شام و به قولی در قرن دوّم هجری، مقارن با زمان سفیان ثوری، بنا شده است.
باید توجّه داشت که حضور در خانقاه نباید باعث غفلت از مسجد و اقامه نماز جمعه و جماعت گردد; زیرا رهبران راستین ما، یعنی: معصومان»علیهم السلام«، حضور در مسجد و جماعت مسلمانان را همواره مورد تأکید و توجّه قرار داده اند. به گونه ای که حضرت امیرالمؤمنین علی»علیه السلام« در محراب مسجد به شهادت رسیدند!