خانمى كه عادت ماهانه (عدديه) دارد؛ اكنون به علت زايمان تا يك ماه يا بيشتر خون مى‏بيند، تكليف….

خانمى كه عادت ماهانه (عدديه) دارد؛ اكنون به علت زايمان تا يك ماه يا بيشتر خون مى‏بيند، تكليف عباداتش چه مى‏شود؟

 آيات عظام امام، بهجت، خامنه‏اى، سيستانى، فاضل و نورى: بايد به اندازه روزهاى عادتش نفاس قرار دهد و بعد از آن تا ده روز، به احكام استحاضه عمل كند (هر چند اين ده روز در ايام عادتش باشد) بعد از گذشتن ده روز اگر خونى كه مى‏بيند در ايام عادتش باشد، خون حيض است و در غير اين صورت استحاضه است (هر چند نشانه‏هاى حيض را نيز داشته باشد).

 آيات عظام تبريزى و وحيد: بايد به اندازه روزهاى عادتش نفاس قرار دهد و بعد از آن تا ده روز به احكام استحاضه عمل كند )هر چند اين ده روز در ايام عادتش باشد( و بعد از گذشتن ده روز اگر خونى كه مى‏بيند در ايام عادتش باشد، يا نشانه‏هاى حيض را داشته باشد، خون حيض است و در غير اين‏صورت استحاضه است.

 آيةاللَّه صافى: بايد به اندازه روزهاى عادتش نفاس قرار دهد و بعد از آن تا ده روز به احكام استحاضه عمل كند )هر چند اين ده روز در ايام عادتش باشد( و بعد از گذشتن ده روز اگر خونى كه مى‏بيند در ايام عادتش باشد يا نشانه‏هاى حيض را داشته باشد، خون حيض است. در غير اين صورت تا هنگامى كه ممكن است آن خون حيض باشد، بنابر احتياط بايد آنچه را كه بر حائض حرام است، ترك كند و كارهاى مستحاضه را انجام دهد.

 آيةاللَّه مكارم: اگر عادت او در حيض كمتر از ده روز است، اگر بيشتر از روزهاى عادتش خون نفاس ببيند بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد و بعد از آن، تا روز دهم بنا بر احتياط واجب ترك عبادت كند، اگر خون از ده روز گذشت، فقط به اندازه روزهاى عادتش نفاس است و بقيه استحاضه و عباداتى را كه در اين چند روز ترك كرده، بايد قضا كند.

تبصره 1 . به عنوان مثال زنى كه عادت ماهانه‏اش از بيستم هر ماه تا بيست و ششم است، اگر روز هشتم ماه زاييد و تا يك ماه يا بيشتر، به طور متوالى خون ديد تا روز چهاردهم نفاس است و بعد از آن تا روز بيست و چهارم استحاضه و بعد از آن طبق فتواى مرجع تقليدش عمل كند.

تبصره 2 . آيةاللَّه سيستانى در مسئله ياد شده فروعاتى دارند براى آگاهى از آن به آدرس پاورقى مراجعه شود.

منبع:

توضيح‏المسائل مراجع، م 519 وآيت الله بهجت، وسيلة النجاة، ج 1، م 313 وآيت الله سيستانى، توضيح‏المسائل مراجع، م 519 و منهاج‏الصالحين، ج 1، م 257 وآيت الله وحيد، توضيح‏المسائل، م 525.آيت الله مكارم توضيح المسائل، م 493و دفتر:آيت الله خامنه‏اى.