خداوند در قرآن بسیار از گذشتگان سخن گفته و از آینده خبر داده و حتی در مواردی به جزئیات بسیاری از اتفاقات علمی اشاره کرده که در آن زمان فهمیدن آنها غیر ممکن بود مثل مراحل تشکیل جنین در رحم و تشکیل باران و.. این آیات اشاره به غیب دارد و خداوند تاکید می کند که به جز او هیچ کس بر غیب آگاه نیست. پس چگونه ساحران و غیب گوهایی در تاریخ حضور داشتند که مستقیما از غیب خبر می دادند؟ مثل نوستر آداموس، که بسیاری از پیشگویی هایش به حقیقت پیوسته. قبول این سخن خدا که غیب تنها بر خدا پوشیده نیست و باور پذیر بودن آیات مربوط به آینده که مطمئن شویم قرآن کلام خداست در حالی که ساحران و غیب گوها می توانند از آینده و گذشته خبر دهند چگونه قابل تفکیک است؟

با سلام و تشکر، پاسخ پرسش شما این است:
تفاوت بین علم خدا به غیب با پیشگویی های کسانی مانند نوستر آداموس در چند مورد است:
علم خدا، ذاتی است و علم دیگران اکتسابی است. علم خدا، شامل همه چیز می شود ولی علم دیگران محدود است. علم خدا، یقینی است ولی علم دیگران حدسی است و اگر کسی در موردی، علم یقینی داشته باشد از خدا گرفته و با قدرت الهی به آن رسیده است.
پیشگویی هایی مانند پیشگویی های نوستر آداموس، حدسی و احتمالی بوده و خودش هم به طور قاطع و روشن نگفته بلکه اشعاری مبهم و دوپهلو گفته که بعد از او کسانی گفته اند چنین یا چنان می خواسته بگوید و برخی از آن را بر حوادثی که واقع شده، تطبیق کرده اند.
خلاصه مطلب این است که انسان همواره گرفتار محدودیتها است و حتی در دانش پزشکی که مربوط به بدن انسان و موضوعی تجربی و حسی است نیز علمش کامل نیست و اشتباه‌ های پزشکان در طول تاریخ فراوان بوده است. دانش انسان اندک است و به تعبیر قرآن حکیم: ﴿وَ ما أُوتيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلاَّ قَليلاً﴾ (اسراء/ 85)

پیشنهاد: روش آزمایش و شناخت راستگویی نوستر آداموس و مانند او
اگر این پیشگویان و مدعیان علم غیب، براستی آگاهی داشتند و دارند، چرا نشانی گنجهای زمین را اعلام نکرده و نمی کنند تا استخراج شود؟! واقعیت این است که همواره در کشورهای گوناگون، محل ذخایر نفت و گاز و گنجهای طلا و … با وسایل علمی و با جستجو و اکتشاف مشخص می شود و ادعاهای جادوگران و غیب گوها، فراوان است ولی در واقع آنها عاجز و ناتوان هستند.
بنابراین، شخصی را مي توان با صفت عالم به غيب (دانای غیب) وصف کرد که همه غيب ها را بداند و علم او ذاتی باشد. ولی هيچ كس جز خدا اين چنين نيست و خبرهای غیبی فراوانی كه دانشمندان شيعه و سنی از حضرت علی × و ساير امامان ^ نقل ‌كرده‌اند، از رسول خدا | به آنها رسيده و رسول خدا | نيز از خدای متعال آموخته است.