آیات عظام امام، بهجت و خامنه اى: نگه دارى و بکارگیرى آنها در زینت اطاق اشکال ندارد؛ ولى استفاده هاى دیگر مانند خوردن و آشامیدن از آنها حرام است.[1]
آیات عظام تبریزى و سیستانى: خوردن و آشامیدن از ظرف هاى طلا و نقره حرام است و بنابر احتیاط واجب، هرگونه استفاده دیگر نیز جایز نیست؛ ولى نگه دارى و یا بکارگیرى آنها در زینت اطاق و مانند آن اشکال ندارد.[2]
آیه اللّه وحید: خوردن و آشامیدن از ظرف هاى طلا و نقره حرام است و بنابر احتیاط واجب، هرگونه استفاده دیگر، هر چند بکارگیرى آن در زینت اطاق نیز جایز نیست؛ ولى نگه دارى آنها اشکال ندارد.[3]
آیه اللّه فاضل: نگه دارى آنها اشکال ندارد؛ ولى استفاده هاى دیگر مانند خوردن و آشامیدن و حتى بکارگیرى آنها در زینت اطاق حرام است.[4]
آیات عظام صافى و مکارم: خوردن و آشامیدن از ظرف هاى طلا و نقره حرام است و بنابر احتیاط واجب، هرگونه استفاده دیگر، حتى نگه دارى آنها نیز جایز نیست.[5]
آیه اللّه نورى: خوردن و آشامیدن از ظرف هاى طلا و نقره و هرگونه استفاده دیگر، حتى نگه دارى آنها نیز حرام است.[6]
پاورقی:
1- امام و بهجت، توضیح المسائل مراجع، م 226 و دفتر: خامنه اى.
2- تبریزى و سیستانى، منهاج الصالحین، ج 1، م 493
3- وحید، توضیح المسائل، م 234.
4- فاضل، توضیح المسائل مراجع، م 226.
5- مکارم، توضیح المسائل مراجع، م 226 و صافى، هدایة العباد، ج 1، م 623 و 624.
6- نورى، توضیح المسائل مراجع، م 226.
آیات عظام تبریزى و سیستانى: خوردن و آشامیدن از ظرف هاى طلا و نقره حرام است و بنابر احتیاط واجب، هرگونه استفاده دیگر نیز جایز نیست؛ ولى نگه دارى و یا بکارگیرى آنها در زینت اطاق و مانند آن اشکال ندارد.[2]
آیه اللّه وحید: خوردن و آشامیدن از ظرف هاى طلا و نقره حرام است و بنابر احتیاط واجب، هرگونه استفاده دیگر، هر چند بکارگیرى آن در زینت اطاق نیز جایز نیست؛ ولى نگه دارى آنها اشکال ندارد.[3]
آیه اللّه فاضل: نگه دارى آنها اشکال ندارد؛ ولى استفاده هاى دیگر مانند خوردن و آشامیدن و حتى بکارگیرى آنها در زینت اطاق حرام است.[4]
آیات عظام صافى و مکارم: خوردن و آشامیدن از ظرف هاى طلا و نقره حرام است و بنابر احتیاط واجب، هرگونه استفاده دیگر، حتى نگه دارى آنها نیز جایز نیست.[5]
آیه اللّه نورى: خوردن و آشامیدن از ظرف هاى طلا و نقره و هرگونه استفاده دیگر، حتى نگه دارى آنها نیز حرام است.[6]
پاورقی:
1- امام و بهجت، توضیح المسائل مراجع، م 226 و دفتر: خامنه اى.
2- تبریزى و سیستانى، منهاج الصالحین، ج 1، م 493
3- وحید، توضیح المسائل، م 234.
4- فاضل، توضیح المسائل مراجع، م 226.
5- مکارم، توضیح المسائل مراجع، م 226 و صافى، هدایة العباد، ج 1، م 623 و 624.
6- نورى، توضیح المسائل مراجع، م 226.