آیات عظام امام، بهجت، صافى، فاضل، مکارم و نورى: آرى، در این فرض براى خروج از منزل پدر، اجازه شوهر لازم است.[1]
آیات عظام تبریزى و وحید: خیر، در این فرض اجازه شوهر، لازم نیست.[2]
آیه اللّه سیستانى: اگر در شهرى که زندگى مى کنند، متعارف این است که دختر در این مدت از شوهر اجازه نمى گیرد؛ در این صورت براى بیرون رفتن، اجازه او لازم نیست و در غیر این صورت، باید اجازه بگیرد.[3]
آیه اللّه فاضل: در این فرض بنا بر احتیاط واجب، براى خروج از منزل پدر، اجازه شوهر لازم است.[4]
تبصره. اگر زن در ضمن عقد، شرط کرده باشد که در این مدت، بدون اجازه او بیرون رود و یا عقد بر این توافق قبلى واقع شده باشد؛ در این صورت به فتواى همه مراجع، این شرط نافذ است و دیگر اجازه شوهر لازم نیست.
پاورقی:
1- صافى، جامع الاحکام، ج 2، س 1333 ؛ امام، استفتاءات، ج 3، حقوق زوجیت، س 22 و 4 و دفتر: بهجت، مکارم، بهجت، فاضل و نورى.
2- تبریزى، صراط النجاة، ج 3، 735 ؛ دفتر: وحید.
3- دفتر: سیستانى.
4- فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 1677.
آیات عظام تبریزى و وحید: خیر، در این فرض اجازه شوهر، لازم نیست.[2]
آیه اللّه سیستانى: اگر در شهرى که زندگى مى کنند، متعارف این است که دختر در این مدت از شوهر اجازه نمى گیرد؛ در این صورت براى بیرون رفتن، اجازه او لازم نیست و در غیر این صورت، باید اجازه بگیرد.[3]
آیه اللّه فاضل: در این فرض بنا بر احتیاط واجب، براى خروج از منزل پدر، اجازه شوهر لازم است.[4]
تبصره. اگر زن در ضمن عقد، شرط کرده باشد که در این مدت، بدون اجازه او بیرون رود و یا عقد بر این توافق قبلى واقع شده باشد؛ در این صورت به فتواى همه مراجع، این شرط نافذ است و دیگر اجازه شوهر لازم نیست.
پاورقی:
1- صافى، جامع الاحکام، ج 2، س 1333 ؛ امام، استفتاءات، ج 3، حقوق زوجیت، س 22 و 4 و دفتر: بهجت، مکارم، بهجت، فاضل و نورى.
2- تبریزى، صراط النجاة، ج 3، 735 ؛ دفتر: وحید.
3- دفتر: سیستانى.
4- فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 1677.