یکی از کژکاری های جنسی که پس از ازدواج ممکن است برای برخی از فراد پیش آید، انجام خود ارضایی با وجود همسر می باشد.

افرادی که قبل از ازدواج مدت زیادی خود ارضایی می کنند، معمولا به این انحراف جنسی عادت کرده و حتی پس از ازدواج نیز نمی توانند این عادت مضر را ترک نمایند. این افراد دراثر تمایل نداشتن به رابطه جنسی با همسر، یا لذت نبردن از رابطه جنسی با همسر و یا دریافت نکردن میزان تحریک لازمه از همسر، دوباره به خود ارضایی روی می آروند، و دچار مشکلات جدیدی خواهند شد، که نارضایتی همسر و ناراحتی خود فرد از اهم این مشکلات می باشد.

بنابراین باید به شیوه ای مفید، فرد را از حالت موجود که یک حالت بیمار گونه می باشد، به حالت طبیعی سوق داد و در این گونه موارد، بهترین درمان، تکنیک شرطی سازی مجدد ارگاسمی (Orgasmic Reconditioning) است.

در این روش از فرد خواسته می شود تا با همان شیوه خاصی که تمایل جنسی او بوده است، فقط تحریک شود و مرتکب عمل حرام نیز نگردد، بعد توجه خود را از آن شیوه بردارد و با محرک جنسی مناسب، یعنی همسر خود، به لذت جنسی بپردازد و ارگاسم را تجربه نماید. اگر انگیختگی جنسی او کاهش یافت، دوباره با رجوع به همان شیوه قبلی تحریک گردد، اما فقط در حال تمرکز کردن روی محرک جنسی قابل قبول (همسر) اجازه دارد به ارگاسم برسد. به مرور زمان این فرد برای تحریک جنسی، کمتر به تمایل جنسی قبلی خود متکی می شود و به طور فزاینده‌ای به محرک جنسی مطلوب (همسر) روی می آورد.

اگر فردی بخواهد با این شیوه به درمان خود بپردازد، باید همسرش به او کمک نماید، به این ترتیب که اگر فرد در گذشته با تحریک آلت تناسلی به خودارضایی می پرداخته، اکنون نیز از همسرش بخواهد که او را با همین روش تحریک جنسی نماید، و پس از آنکه به قدر کافی تحریک شد، عمل دخول را انجام دهد تا با دخول به ارگاسم برسد. اگر پس از دخول، میزان تحریک جنسی دریافت شده فرد کاهش یافت به گونه ای که از دخول به قدر کافی لذت نمی برد یا نعوظ را از دست می دهد، به گونه ای که نمی تواند ارگاسم بشود، در این صورت دخول را متوقف نموده و از همسرش بخواهد دوباره آلت تناسلی او را با دست تحریک نماید، اما فرد به هیچ وجه نباید با تحریک توسط دست، ارگاسم را تجربه نماید، بلکه پس از دریافت تحریک و آمادگی باید دوباره عمل دخول انجام گیرد و با دخول ارگاسم را تجربه نماید، و این رفتار را آنقدر تکرار نماید که از طریق دخول ارگاسم شود.

البته طبیعی است که ممکن است فرد در دفعات اولیه از رابطه جنسی لذت کامل را نبرد و یا اینکه نتواند ارگاسم را از طریق دخول تجربه نماید و به دنبال خودارضایی باشد، اما با خودداری از انجام خود ارضایی و تکرار این تمرین، در روزها و دفعات بعدی و به مرور زمان، مغز و بدن او یاد خواهد گرفت که تحریک نهایی و ارگاسم را با دخول تجربه نماد و از این طریق به لذت کامل خود دست یابد.

نکات قابل توجه :

1. هر بار پیش از شروع تمرین (شرطی سازی مجدد ارگاسمی)، فرد باید همسرش را با روابط عاطفی، نوازش و ماساژ نقاط حساس بدن آماده نماید.

2. از گناه خودارضایی که در گذشته انجام داده، توبه نماید و رابطه میان خود و خدای مهربان را برقرار نموده و گذشته را با پرداختن به معنویت و رسیدگی به خانواده جبران نماید، تا از لحاظ روانشناختی نیز آرامش داشته و توانایی یک رابطه جنسی کامل را در خود ایجاد نماید.

3. از گناه خود ارضایی در گذشته و حال، به هیچ وجه با همسرش صحبت نکند و همچنین علت انجام این تمرین را نیز به او نگوید، بلکه پس از انجام رفتار های مقدماتی از او بخواهد که او را از طریق دست ورزی با آلت تناسلی، تحریک نماید و سپس دخول را انجام دهد و هر زمان که دخول، دیگر برای او تحریک کافی را نداشت، دخول را متوقف کرده و دوباره از او بخواهد به تحریک آلت تناسلی بپردازد.

4. درمان با این روش زمان بر بوده و فرد نباید توقع داشته باشد با چند بار تمرین به خواسته خود برسد، بلکه شاید رسیدن به سلامتی اولیه نیاز به چند ماه تمرین داشته باشد.

5. علی رغم موثر و بی ضرر بودن این روش، در صورتی که فرد با انجام این راهکارها (به هر دلیلی) موفق به درمان نشد، بایستی به یک روانشناس بالینی متخصص اختلالات جنسی مراجعه نماید، زیرا زندگی مشترک بدون علاقه جنسی به همسر و بدون رابطه جنسی لذت بخش با همسر، یک زندگی مرده، بی رمق و دل گیر است و چه بسا تداوم نیابد.



نویسنده : جواد ترکاشوند