در اسلام بي‌حجابي و روابط نامشروع حرام و جرم شناخته شده است، آيا از مقامات بالا دستور صادر شده كه كاري به كار اين جور افراد نداشته باشند؟

در پاسخ اين سؤال مي توان گفت، ويژگي حكومت اسلامي نسبت به ساير حكومت‌ها توجه به نيازها و مصالح معنوي افراد جامعه در كنار تأمين نيازهاي مادي است. در واقع رفع نيازهاي مادي در حكومت اسلامي مقدمه و زمينه است براي تأمين مصالح معنوي، لذا حكومت اسلامي بايد بستري مناسب جهت رشد و تعالي معنوي افراد جامعه و هدايت آنها فراهم نمايد؛ از همين رو، در قانون اساسي «ايجاد محيط مساعد براي رشد فضايل اخلاقي براساس ايمان و تقوا و مبارزه با كليه مظاهر فساد و تباهي»[1] از اهداف جمهوري اسلامي برشمرده شده است. همچنين تأكيد شده كه، «از آن جا كه خانواده واحد بنيادي جامعه اسلامي است، همه قوانين و مقررات و برنامه‌ريزيهاي مربوطه بايد در جهت آسان كردن تشكيل خانواده، پاسداري از قداست آن و استواري روابط خانوادگي بر پايه حقوق و اخلاق اسلامي باشد.»[2]  برهمين اساس در حكومت اسلامي بي‌حجابي و روابط نامشروع حرام و جرم شناخته شده و با آن مبارزه مي‌شود، چرا كه سبب تضيعف باورهاي اعتقادي، آلوده شدن فضاي جامعه اسلامي، سلب آرامش روانيِ افراد جامعه و تضعيف‌كننده روابط خانوادگي و كانون خانواده مي‌باشند. با اين حال متأسفانه امروزه شاهد گسترش بي‌حجابي و بي‌بندوباري و روابط نامشروع در سطح جامعه هستيم كه به هيچ وجه شايسته و زيبنده نظام اسلامي نيست. درگير بودن كشور با مشكلات اقتصادي و عدم توجه كافي به مسائل فرهنگي جامعه، فقدان برنامه‌ريزي جامع و منسجم در مسائل فرهنگي و بي‌توجهي برخي مسئولان فرهنگي جامعه، مشكل‌ بيكاري و مسكن ، فراهم نبودن شرايط ازدواج آسان و تشكيل خانواده، نفوذ فرهنگ‌هاي مبتذل غرب و تأثيرات مخرب ماهواره و اينترنت و … از عوامل پيدايش چنين وضعيتي است. در شرايطي كه فرهنگ غربي تمام تلاش خود را براي از بين بردن فرهنگ اسلامي و ديني به كار برده است و به اعتراف صريح نظريه‌پردازان غربي درگيري اصلي بين فرهنگ ديني انقلاب با فرهنگ غربي است، همانطورکه هانتينگتون نظريه‌پرداز آمريكائي مي‌گويد:« تقابل اصلي آينده جوامع بشري برخورد فرهنگ اسلامي و فرهنگ غربي است». مقام معظم رهبري دراين باره فرموده اند:[3] «بعضي از دستگاه‌هاي جاسوسي دولت‌هاي استكباري اظهار نظر كرده‌اند كه براي مقابله با انقلاب اسلامي ايران يكي از دو راه بيش‌تر نمانده است، يكي اين كه ما فحشا و فساد را در جامعه آنان نفوذ دهيم و جوانانشان را سرگرم كنيم و زنان و مردانشان را از هدفهاي متعالي و بلند غافل كنيم، آن‌ها را سرگرم منجلاب فساد و فحشاء و شهوت نماييم.»[4]مرحوم امام(ره)هم فرمودند: «نكته مهمي كه همه بايد به آن توجه كنيم… اين است كه دشمنان ما و جهانخواران تا كي و كجا ما را تحمل مي‌كنند و تا چه مرزي استقلال و آزادي ما را قبول دارند؟ به يقين آنان مرزي جز عدول از همه هويت‌ها و ارزش‌هاي معنوي و الهي‌مان نمي‌شناسند.»[5] در چنين شرايطي لزوم برنامه‌ريزي صحيح و اصولي و برخورد قاطع و منطقي با معضلات فرهنگي و اجتماعي بيش از بيش آشكار مي‌گردد و كوچكترين كوتاهي در اين زمينه زيانهاي جبران ناپذيري را به همراه خواهد داشت. البته مسئولين بلندپايه نظام و اكثر مسئولين فرهنگي كشور مصمم به برخورد با اين مفاسد و اصلاح آن هستند، مقام معظم رهبري نيز در اين راستا مسئولين نظام را متوجه وظيفه خويش ساخته و بارها نسبت به مسائل فرهنگي و رفع آن تذكر و هشدار داده‌اند به عنوان مثال فرمودند: «مثل همان كاري كه قرن‌هاي گذشته در اندلس كردند، جوانان را غرق در عالم فساد و شهوتراني و ميگساري كردند در حال حاضر اين كارها دارد انجام مي‌گيرد، اگر شماها و عناصر فرهنگي خداي نخواسته بيدار نباشيد صداي فرو ريختن ارزش‌هاي معنوي كه ناشي از تهاجم فرهنگي و زيركانه دشمن است هنگامي در مي‌آيد كه ديگر قابل علاج نمي‌باشند.»[6] البته از سوي مسئولين نظام نيز اقدامات خوبي صورت گرفته و كماكان صورت مي‌گيرد و اگر احتمالاً مسئولين نسبت به برخي موارد تاني صورت گرفته و فرصت هايي داده مي شود و يا به عبارتي سياست مدارا اتخاذ مي‌گردد، نه به جهت اين است كه خطي مشي دائمي نظام اين چنين است بلكه بدين معني است كه تا با دادن فرصت ها راه‌هاي برخورد ريشه‌اي‌تر فراهم گردد و اين بدان معنا نيست كه نسبت به اين امور به طور كلي و در تمام زمانها و مكانها تساهل شود، چرا كه حرمت مسائلي مانند بي‌حجابي و روابط نامشروع امري است ثابت و قطعي و كسي كه كوچك ترين آشنايي با مسائل اسلامي داشته باشد، اين مطلب را تأييد مي‌كند؛ بنابراين عدم برخورد قاطع در برخي موارد و در يك برهه زماني خاص به معناي تأييد اين امور و بي‌تفاوتي نسبت به اين امور در تمام موارد نيست و معناي آن اين نيست كه زمانه حاضر اقتضاي عدم حرمت و جواز اين امور را دارد،زيرا حرمت بي‌حجابي و روابط نامشروع امري است قطعي و مرور زمان و مقتضيات زمان در آن نقشي ندارد و مختص به زمان يا مكان خاصي نيستند و اگر براستي چنين مسائلي شامل مرور زمان و مقتضيات زمان شوند، كدام يك از احكام اسلام از اين امر مصون خواهد بود؟
بنابراين وظيفه مسئولين نظام و مردم به عنوان امر به معروف و نهي از منكر اين است كه با مظاهر فساد در جامعه مقابله نمايند تا در سايه ريشه كن شدن مفاسد در جامعه فضاي مساعد و سالم براي ترقي و رشد معنوي افراد جامعه فراهم گردد.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1 . حميد نگارش، هويت ديني و انقطاع فرهنگي، نمايندگي ولي فقيه در سپاه، 1380.
2 . محمدي اشتهاردي، محسن قرائتي، پوشش زن در اسلام، قم، انتشارات ناصر، 1374.
3 . احمد رزاقي، عوامل فساد و بدحجابي و شيوه‌هاي مقابله با آن، سازمان تبليغات اسلامي، 1371.

پي نوشت ها:
[1]  . قانون اساسي، اصل سوم.
[2]  . قانون اساسي، اصل دهم.
[3]  . نفوذ و استحاله، معاونت سياسي نمايندگي ولي فقيه در قرارگاه ثارالله، تهران، 78، ص 27.
[4] . احمد رزاقي، اهميت و ضرورت تبليغات، سازمان تبليغات اسلامي،‌تابستان 70، ص 95.
[5]  . صحيفه نور، ج 20، ص 237.
[6] . حميد نگارش، هويت ديني و انقطاع فرهنگي، نمايندگي ولي فقيه در سپاه، 1380، ص 187.