در خصوص فعاليت خانقاه دزفول و نوع کارهايشان و زير نظر چه مجموعه اي در حقيقت کار مي کنند توضيح دهيد.

خانقاه در مکتب تصوف جايگاه خاصي دارد که در مقابل مسجد و براي کمرنگ کردن آن به وجود آمده است، و تمام طريقه هاي صوفيه در شهرهاي مختلفي که در آن ها حضور دارند داراي خانقاه مي باشند و آداب و رسوم و عبادات صوفيانه اي را که با دين اسلام هيچ ربطي ندارند در اين اماکن انجام مي دهند.
خانقاه از ارمغان هاي تصوف است که در جامعه اسلامي به بدعت و مخالف با شئون دين اسلام تأسيس و ترويج گرديده است و لذا فقهاي شيعه حضور در خانقاه را به قصد دعا و عبادت و اجراي مراسم مذهبي جايز نمي دانند.
فقيه بزرگوار آيت الله گلپايگاني(ره) در جواب سئوالي فرموده است «واضح است که معبد مسلمانان مسجد است و رفتن به خانقاه اگر براي اين باشد که گمان شود آنجا خصوصيت و شرافتي بر ساير امکنه دارد بدعت است» و نيز مي فرمايد: «رفتن به خانقاه دراويش جهت استماع مرثيه، سوگواري ائمه ـ عليهم السلام ـ ، اقامه فاتحه مردانه و زنانه و شرکت در اجتماع صوفيان به عنوان اعياد و غيره و منبر رفتن و ختم فواتح و کمک به ساختمان خانقاه ترويج باطل بوده و جايز نمي باشد، و بهترين رياضت انجام واجبات و مستحبات و ترک محرمات و مکروهات مطابق رساله مرجع تقليد مي باشد. و متابعت غير از قرآن و اخبار ائمه ـ عليهم السلام ـ خطرناک است».[1]فرقه ذهبيه يکي از گروه هاي صوفيه است که خود را به مذهب تشيع نسبت مي دهد. سرسلسله اقطاب اين فرقه معروف کرخي است و در عصر حاضر دکتر عبدالحميد گنجويان به عنوان سي و نهمين قطب اين فرقه مطرح است. اين قطب ذهبيه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايران به انگلستان متواري مي شود و تا امروز در آنجا به سر مي برد،[2] و فرقه اش را رهبري مي کند.
فرقه ذهبيه که به فرقه ذهبيه احمديه و گاهي احمديه يا گنجويه نيز ناميده مي شود داراي خانقاه هاي متعددي در کشور ايران است. در شهر تهران خانقاه ذهبيه در سه راه امين حضور واقع شده که شيخ آن شخصي به نام محمد جعفر باقري و پسرش علي باقري و همسرش «بي بي» نام مي باشند، و تيمسار زمان شاهنشاهي شخصي به نام دکتر حسن افراسيابي ملقب به «شرف الدين» به عنوان بزرگ خانقاه مطرح است. مدير اين خانقاه فردي است که به عنوان «رکن الدين» معروف مي باشد.
خانقاه ديگر اين فرقه در شيراز به نام «خانقاه احمديه» است که شيخيت آن را فردي به نام دکتر «نورالدين» به عهده دارد. در شهرهاي مشهد، اصفهان، کاشان نيز خانقاه هايي براي انجام برنامه هاي معمولاً سرّي و محرمانه بر طبق طريقه ذهبيه فعال مي باشند. اين فرقه در شهر «ساوت همپتُن» انگلستان که محل استقرار گنجويان است، نيز خانقاهي ساخته است.
جنجال برانگيزترين خانقاه ذهبيه خانقاه دزفول است که به «خانقاه احمديه» معروف مي باشد، سرپرست و شيخ اين خانقاه دکتر حسين عصاره (عصاريان) است که در اين شهر صاحب داروخانه مي باشد، دکتر عصاره که به عنوان قطب صامت مطرح است و بعد از مرگ گنجويان قطب ناطق خواهد شد! گرداننده تمام خانقاه هاي شهرهاي ايران نيز مي باشد.
خانقاه احمديه دزفول در سال 1338ش توسط دراويش ذهبيه تأسيس شده است و به مرور زمان دچار مشکل شده است. در دوران جنگ هشت ساله ذهبي ها تقاضاي پروانه ساخت آن را نمودند، وقتي در سال 1378ش شروع به تجديد بنا اين خانقاه به صورت خانقاه بزرگ نمودند، اعتراض آيت الله محسني اراکي نماينده استان خوزستان در مجلس خبرگان و امام جمعه وقت دزفول و نيز يکي از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي اين شهر، موجب شد که شهرداري دزفول پروانه ساخت آن را لغو نموده و خانقاه را تخريب کند. ولي متوليان خانقاه با بهره گيري از توان مالي گسترده خود و به کارگيري وکلاي متعدد و… توانستند حکم ديوان عالي عدالت اداري را در محکوميت شهرداري دزفول اخذ کنند و سپس پروانه ساخت خانقاه را در آبان ماه 1383ش دوباره بگيرند و آن را به شکل گسترده تري بسازند.
مردم متدين دزفول نسبت به ساخت خانقاه اعتراض نموده و حتي حکم مراجع معظم تقليد از جمله آيات عظام مکارم شيرازي، نوري همداني، صافي گلپايگاني، فاضل لنکراني(ره)، بهجت و سيستاني در مخالفت با هر گونه ساخت و ساز جهت خانقاه و همکاري با فرقه ضاله را به مسئولين امر شهرستان دزفول ابلاغ نمودند ولي آنان اين کار ذهبيه را خلاف قانون ندانسته و به آنها اجازه دادند تا خانقاه شان را بسازند و حتي در برابر حکم دادگستري استان خوزستان مبني بر عدم جواز ساخت خانقاه تعلل نمودند.[3]صوفيان ذهبيه نيز مانند ساير فرقه هاي تصوف در خانقاه هاي شان گردهم مي آيند و مراسم صوفيانه را به دور از ديد غريبه انجام مي دهند و بيشتر جوانان از دختر و پسر را در ابتدا با جلسه هاي دعا و قرائت قرآن به دام مي اندازند و به مرور زمان روحيه مذهبي و ديني را از آنان سلب مي کنند و در نهايت آنان را به جلسه هاي محرمانه راه مي دهند.

پي نوشت ها:
[1] . گلپايگاني، سيد محمد رضا، مجمع المسائل، قم، دارالقرآن الکريم، چاپ چهارم، 1413ق، ج1، ص154 و 155.
[2] . در حالي که مدتي است در حالت کُما به سر مي برد.
[3] . www.sharifnews.ir