امام رضا(ع) با سند خود از پدران بزرگوارش نقل کرده که حضرت علی(ع) در مسجد کوفه حضور داشت که مردی از اهل شام نزد ایشان رفته و سؤالاتی را مطرح نمود و به عنوان نمونه پرسید: کجاست که خورشید مدتی از روز را بر آن تابید و دیگر هرگز بر آن نخواهد تابید؟! امام فرمود: «آن مکان، قسمتی از کف دریاست که هنگام شکافته شدن آب برای موسی(ع)، خورشید بر آن تابید. سپس خدا آبها را به جای خود برگرداند و دیگر هرگز خورشید به آن نخواهد تابید».[1]
همان طور که از الفاظ این روایت فهمیده میشود، نامی از رود نیل نیست، بلکه سخن از دریا است. در آیات قرآن نیز به دریا بودن آن آبی که برای حضرت موسی(ع) شکافته شد، اشاره شده است.[2] بعد از اینکه بنی اسرائیل از فرعون نجات پیدا کردند، به آنها دستور داده شد که وارد سرزمین مقدس(بیت المقدس یا منطقه شام) شوند.[3] این موضوع نشان میدهد که حرکت بنی اسرائیل از مصر، به سمت مشرق بوده و رسیدن آنها به منطقه بیت المقدس(فلسطین) و شام، بدون عبور از دریای سرخ ممکن نبوده است؛ از اینرو، شکافتن آب، مربوط به دریا بوده نه رود نیل.
حال بر فرض اینکه منظور از دریا، رود نیل باشد، باز هم ممکن است که بتوان گفت، این رودخانه در زمان حضرت یوسف(ع) به طور کامل خشک نشده بوده، بلکه به مقداری سطح آب آن پایین آمده بوده که امکان استفاده برای کشاورزی از آن مقدور نبوده ولی برای آشامیدن و دیگر مصارف خانگی، وجود داشته است و مردم مشکلی در تأمین آب آشامیدنی نداشتند وگرنه اهل مصر باید طی هفت سال قحطی از تشنگی هلاک میشدند.
همان طور که از الفاظ این روایت فهمیده میشود، نامی از رود نیل نیست، بلکه سخن از دریا است. در آیات قرآن نیز به دریا بودن آن آبی که برای حضرت موسی(ع) شکافته شد، اشاره شده است.[2] بعد از اینکه بنی اسرائیل از فرعون نجات پیدا کردند، به آنها دستور داده شد که وارد سرزمین مقدس(بیت المقدس یا منطقه شام) شوند.[3] این موضوع نشان میدهد که حرکت بنی اسرائیل از مصر، به سمت مشرق بوده و رسیدن آنها به منطقه بیت المقدس(فلسطین) و شام، بدون عبور از دریای سرخ ممکن نبوده است؛ از اینرو، شکافتن آب، مربوط به دریا بوده نه رود نیل.
حال بر فرض اینکه منظور از دریا، رود نیل باشد، باز هم ممکن است که بتوان گفت، این رودخانه در زمان حضرت یوسف(ع) به طور کامل خشک نشده بوده، بلکه به مقداری سطح آب آن پایین آمده بوده که امکان استفاده برای کشاورزی از آن مقدور نبوده ولی برای آشامیدن و دیگر مصارف خانگی، وجود داشته است و مردم مشکلی در تأمین آب آشامیدنی نداشتند وگرنه اهل مصر باید طی هفت سال قحطی از تشنگی هلاک میشدند.