در برخی از روایات مربوط به وقایع پس از ظهور امام زمان(ع) چنین آمده است: «هنگامى که قائم ما قیام کرد چهار مسجد را در کوفه منهدم میکند، و هیچ مسجد مشرفى را نمیگذارد جز اینکه کنگره و اشراف آنرا خراب میکند و به حال ساده و بدون اشراف میگذارد. شاهراهها را توسعه میدهد. هر گوشهاى از خانهها که واقع در راه عمومى است خراب میکند، و ناودانها را که مشرف به راه مردم است برمیدارد».[1]
قطعاً رعایت موارد یادشده در روایت – و نیز دیگر اقدامات عمرانی متناسب با پیشرفت بشری – امری پسندیده و لازم است و بدون چنین اصلاحاتی، زندگی متمدّنانه همراه با معنویت امکانپذیر نیست. امروزه – و قبل از ظهور – نیز میتوان با رعایت حقوق مردم، به برخی اقدامات عمرانی شهری همت گماشت.
درباره مساجد بسیار مجللی که مورد توصیه اسلام نیست هم باید گفت:
هرچند اصلاح بنای آنها مطلوب است، اما امام زمان این کار را به همراه آمادهسازی شرایط فرهنگی انجام میدهد که اکنون فراهم نیست و بر این اساس، تخریب مساجد – هرچند نوع ساخت آن بر اساس موازین اولیه اسلامی نبوده – امروزه توهین به شمار آمده و جایز نیست.[2]
بله، اگر بتوان در مساجد جدید، تلاش نمود تا ساخت آنها با دستورات دینی نزدیکتر باشد، اقدامی مناسب خواهد بود.
قطعاً رعایت موارد یادشده در روایت – و نیز دیگر اقدامات عمرانی متناسب با پیشرفت بشری – امری پسندیده و لازم است و بدون چنین اصلاحاتی، زندگی متمدّنانه همراه با معنویت امکانپذیر نیست. امروزه – و قبل از ظهور – نیز میتوان با رعایت حقوق مردم، به برخی اقدامات عمرانی شهری همت گماشت.
درباره مساجد بسیار مجللی که مورد توصیه اسلام نیست هم باید گفت:
هرچند اصلاح بنای آنها مطلوب است، اما امام زمان این کار را به همراه آمادهسازی شرایط فرهنگی انجام میدهد که اکنون فراهم نیست و بر این اساس، تخریب مساجد – هرچند نوع ساخت آن بر اساس موازین اولیه اسلامی نبوده – امروزه توهین به شمار آمده و جایز نیست.[2]
بله، اگر بتوان در مساجد جدید، تلاش نمود تا ساخت آنها با دستورات دینی نزدیکتر باشد، اقدامی مناسب خواهد بود.
[1]. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 385، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج 2، ص 466، تبریز، نشر بنی هاشمی، چاپ اول، 1381ق.