در روز بیعت با ابوبکر بر امام علی (علیه السلام) چه گذشت؟
قرآن در میان مسلمانان، همچون قلب در پیکر انسان است و هرگاه که قرآن در میان آنان حاکم بوده هیچگاه غبار ندامت بر پیشانی آنان ننشسته است. اهتمام به قرآن در میان مسلمانان تا آنجا پیش رفته است که حتّی در ادبیات آنان، ضرب المثل های روزمره و اشعار و حکایات آنان، جایگاهی درخور یافته است.
قال ابن اُم اِن القوم استضعفونی
در احادیث معتبر وارد شده است که چون حضرت علی (علیه السلام) را به مسجد برای بیعت با ابوبکر آوردند، رو به سوی مرقد مطهر حضرت رسول (صلی اله علیه و آله) کرد و فرمود :« قال بن ام ان القوم استضعفونی و کادوا یقتلوننی … » ( اعراف – 150 ) ای برادر این قوم، مرا ضعیف گردانیدند و نزدیک بود که مرا بکشند.
ناگاه دستی از قبر مطهر پیغمبر خدا بیرون آمد که همه ی مردم شناختند که آن دست، دست پیغمبر است، و صدایی بلند شد که شناختند و فهمیدند آن صدا، صدای مبارک پیغمبر است و اینگونه خطاب به ابوبکر فرمود: « اکفرت بالذی خلقک من تراب ثم من نطفة ثم سواک رجلا »( کهف – 37 ) آیا نسبت به ان پروردگاری که تو را از خاک ، و بعد ، از نطفه آفرید و سپس تو را امردی آراسته کرد کافر شدی .
منبع: وبلاگ فرهنگ قرآن