قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
()برای روشن شدن مراد از آیه مورد نظرتوجه شما را به توضیحات ذیل جلب می نماییم : لحن آیات سوره انشراح آمیخته با لطف و محبت فوق العاده پروردگار و تسلى و دلدارى پیغمبر اکرم –ص- است.در نخستین آیه به مهمترین موهبت الهى اشاره کرده مى فرماید: آیا ما سینه تو را گشاده نساختیم (أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ).سپس به ذکر موهبت دیگرى از مواهب عظیم خود به پیامبر ص پرداخته مى افزاید: آیا ما بار سنگین را از تو برنداشتیم!؟ (وَ وَضَعْنا عَنْکَ وِزْرَکَ). همان بارى که سخت بر پشت تو سنگینى مى کرد (الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَکَ).
وزر در لغت به معنى سنگینى است، واژه وزیر نیز از همین معنى مشتق شده است، چون بارهاى سنگین حکومت را بر دوش مى کشد، و گناهان را نیز به همین جهت وزر گویند چرا که بار سنگینى است بر دوش گنهکار.
انقض از ماده نقض به معنى گشودن گره طناب، یا جدا کردن قسمتهاى به هم فشرده ساختمان است، و انتقاض به صدایى گفته مى شود که به هنگام جدا شدن قطعات ساختمان از یکدیگر بگوش مى رسد، و یا صداى مهره هاى کمر به هنگامى که زیر بار سنگینى قرار مى گیرد.
این کلمه در مورد شکستن پیمانها و قراردادها نیز به کار مى رود و مى گویند فلان کس نقض عهد کرد.
به این ترتیب آیه فوق مى گوید: خداوند آن بار سنگین و کمرشکن را از تو برداشت.
این کدام بار بود که خداوند از پشت پیامبرش برداشت؟ قرائن آیات به خوبى نشان مى دهد که منظور همان مشکلات رسالت و نبوت، و دعوت به سوى توحید و یکتاپرستى، و برچیدن آثار فساد از آن محیط بسیار آلوده بوده است، نه تنها پیغمبر اسلام ص که همه پیغمبران در آغاز دعوت با چنین مشکلات عظیمى روبرو بودند، و تنها با امدادهاى الهى بر آنها پیروز مى شدند، منتها شرائط محیط و زمان پیغمبر اسلام ص از جهاتى سخت تر و سنگین تر بود.( تفسیر نمونه، ج 27، ص: 125)
بعضى نیز وزر را به معنى بار سنگین وحى در آغاز نزول، تفسیر کرده اند.
بعضى نیز به ضلالت و گمراهى و لجاج و عناد مشرکان.
و بعضى به اذیت و آزار فوق العاده آنها.
و بعضى به اندوه ناشى از وفات عمویش ابو طالب و همسرش خدیجه و بالآخره بعضى به مساله عصمت و پاکى از گناه تفسیر کرده اند.
ولى ظاهرا همان تفسیر اول از همه مناسبتر است، و اینها شاخ و برگى براى آن محسوب مى شود.
(تفسیر نمونه، ج 27، ص: 125)
وزر در لغت به معنى سنگینى است، واژه وزیر نیز از همین معنى مشتق شده است، چون بارهاى سنگین حکومت را بر دوش مى کشد، و گناهان را نیز به همین جهت وزر گویند چرا که بار سنگینى است بر دوش گنهکار.
انقض از ماده نقض به معنى گشودن گره طناب، یا جدا کردن قسمتهاى به هم فشرده ساختمان است، و انتقاض به صدایى گفته مى شود که به هنگام جدا شدن قطعات ساختمان از یکدیگر بگوش مى رسد، و یا صداى مهره هاى کمر به هنگامى که زیر بار سنگینى قرار مى گیرد.
این کلمه در مورد شکستن پیمانها و قراردادها نیز به کار مى رود و مى گویند فلان کس نقض عهد کرد.
به این ترتیب آیه فوق مى گوید: خداوند آن بار سنگین و کمرشکن را از تو برداشت.
این کدام بار بود که خداوند از پشت پیامبرش برداشت؟ قرائن آیات به خوبى نشان مى دهد که منظور همان مشکلات رسالت و نبوت، و دعوت به سوى توحید و یکتاپرستى، و برچیدن آثار فساد از آن محیط بسیار آلوده بوده است، نه تنها پیغمبر اسلام ص که همه پیغمبران در آغاز دعوت با چنین مشکلات عظیمى روبرو بودند، و تنها با امدادهاى الهى بر آنها پیروز مى شدند، منتها شرائط محیط و زمان پیغمبر اسلام ص از جهاتى سخت تر و سنگین تر بود.( تفسیر نمونه، ج 27، ص: 125)
بعضى نیز وزر را به معنى بار سنگین وحى در آغاز نزول، تفسیر کرده اند.
بعضى نیز به ضلالت و گمراهى و لجاج و عناد مشرکان.
و بعضى به اذیت و آزار فوق العاده آنها.
و بعضى به اندوه ناشى از وفات عمویش ابو طالب و همسرش خدیجه و بالآخره بعضى به مساله عصمت و پاکى از گناه تفسیر کرده اند.
ولى ظاهرا همان تفسیر اول از همه مناسبتر است، و اینها شاخ و برگى براى آن محسوب مى شود.
(تفسیر نمونه، ج 27، ص: 125)