در سيرة نبوي زنان چه جايگاهي دارند؟

خداوند بشر را از دو جنس مرد و زن آفريده و آنها را مكمل همديگر معرفي نموده است. نقش زن در زندگي غير قابل انكار و وجودش ضروري است.
دين اسلام به زن بعنوان يك عنصر موثر در حيات و سعادت اجتماعي مي نگرد و او را در بالاترين درجات كه براي انسان ممكن است كسب شود معرفي مي نمايد واز زنان نمونه بعنوان الگو و اسوه براي بشريت ياد مي كند، اين توجه معطوف از ناحيه دين در جايي است كه زن از نظر معنوي به اوج تكامل رسيده تا در كتب آسماني نامش تجلي كند.[1]پيامبران براي هدايت انسان ها فرستاده شده اند. در تمام اديان ملاك برتري تقوي و معنويت است و جنسيت نمي تواند معيار برتري باشد و جنسيت هرگز نمي­تواندمحدويتي براي كسب كمالات ايجاد کند. قرآن به زن و مرد بطور مساوي توجه مي كند؛ «هن لباسٌ لكم و انتم لباسٌ لهن».[2] پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ نيز مانند انبياي ديگر، رسالت جهاني براي تمام اقشار داشته و هرگز انساني را به خاطر جنسيت محصور نکرده است. براي آگاهي از جايگاه زن در سيره نبوي كافي است به آنچه درباره زنان در جوامع انساني قبل از بعثت انجام مي گرفت آگاهي يابيم.
آيات قرآني به برخي از آداب و رسوم جامعه اعراب جاهلي كه درباره حقوق زنان انجام مي گرفت اشاره داشته،[3] علاوه بر آن منابع تاريخي نيز پرده از روي برخي حقايق و ظلمها درباره زنان برداشته و به انعكاس اخبار آن پرداخته اند.[4]در جامعة ايران و روم باستان كه دو امپراطوري بزرگ جهان باستان و قبل از طلوع خورشيد اسلام بودند زنان وضعيتي بهتر از جامعه عرب نداشتند كه در جاي خود جاي تامل و تفصيل است.[5]در بعثت و طلوع خورشيد اسلام، زن جايگاه اعلاي انساني خود را در سايه دين مبين اسلام و حكومت پيامبر و رسالت آن حضرت بازيافت، چنانكه اولين مسلمان و ايمان آورنده به پيامبر، خديجه دختر خويلد تنها بانوي پيامبر اسلام است كه توفيق درك حقايق وحي را داشته و در راه استقرار و استمرار رسالت از ثروت و دارائي خود چشم پوشي نموده و در سخت ترين روزهاي زندگي پيامبر از آن حضرت پشتيباني و حمايت نمود.[6]پس از آشكار شدن دعوت پيامبر اكرم زنان نه تنها دعوت آن حضرت را پذيرفتند بلكه در راه اسلام تا پاي جان پايداري نموده و شكنجه ها را تحمل كردند و از كلمه توحيد چشم پوشي نمودند تا به درجه رفيع شهادت نايل شدند، نمونه بزرگ اين زنان «سميه» مادر عمار و همسر ياسر شهيد اسلام است.[7]زنان در برخي از امور از مردان پيشي گرفتند و از دين الهي حمايت نمودند. در حوادث قبل از هجرت نبوي كه نقطه عطفي مهم در تاريخ اسلام محسوب مي شود، زنان انصار مدينه به حمايت و بيعت با رسول خدا در پيمان عقبه(سال11و12) با شوق و اشتياق حاضر شدند.[8]در دوره استقرار پيامبر اكرم در مدينه تا دوران ثبات و برقراري حكومت اسلامي در يثرب نقش بانوان مسلمان انصافاً بر جسته تر از توصيفاتي است كه در منابع مطالعاتي منعكس شده است. در برخي از جنگ ها، نظير جنگ احد(سال3هـ)كه از حساس ترين و تعيين كننده ترين جنگهاي اسلام با كفر بود، نقش زنان از لحاظ فيزيكي و روحي با وجود اندك بودن عددشان بسيار حماسي است: ام عماره نمونه اي از زنان قهرمان صدر اسلام است كه همراه با اعضاي خانواده خود در اين جنگ به عنوان امدادگر و سقا حضور يافته بود، او وقتي ديد عرصه بر رسول خدا تنگ شد و جان آن حضرت در معرض خطر قرار گرفته مسلح شد و به دفاع از رسول خدا پرداخت و جراحاتي سخت در اين جنگ برداشت. همچنين هند دختر «عمر و بن حرام» كه شوهر و پسر و برادرش را از دست داده بود و آنها را با شتري براي دفن در مدينه منتقل مي نمود، در مواجهه با برخي از بانوان مدينه که از او در خصوص اوضاع جنگ پرسيده بودند گفت: حال رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ خوبست غير از آن ‌هر مصيبتي بوده ناچيز است خدا از مؤمنان كساني را به فيض شهادت نايل نموده و كافران با خشم و بدون نتيجه سرافكنده نموده است.[9] نمونه بي نظير بانوان صبور تاريخ اسلام و انسانيت يگانه دختر پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ كه با وجود عواطف شديد و كاملش به پدر مهربانش، خود زخم هاي او را مداوا مي نمود و از او پرستاري مي كرد تا زخم هايش بهبودي يابد و از همسر فداكارش با قوت دل پشتيباني مي­کرد تا اساس و ريشه دين اسلام مستحكم شود.[10] پيامبر اكرم براي فاطمه جايگاه خاصي قائل بود و از خديجه همسر وفادارش بسيار تجليل مي كرد و در مدينه با همسران خويش برخوردي بسيار احترام آميز داشت. عدالت و مساوات را درباره آنان رعايت مي نمود و همواره به صحابه خويش درباره رعايت حقوق همسران و دختران سفارش مي نمود. تجليل پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ از فاطمه علاوه بر اين كه دخترشان بود بيشتر به خاطر مقامات معنوي و كمالات روحي فاطمه بود كه بعنوان زن از چنين جايگاهي برخوردار بود.
 در مقابل زنانِ پاك دامن و صبور و مؤمن، زناني منافق و… در جوار رسول خدا حضور داشتند كه با ارتكاب اعمالي ناروا رسول خدا را آزار داده و از شأن و مقام خود کاستند، مانند برخي از همسران آن حضرت و بعضي از زنان يهود و زنان مشركاني چون همسران ابوسفيان و ابولهب كه قرآن در مذمت او سخن گفته است.
پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ با گفتار و روش برگرفته از وحي و خلق نيكوي خود زنان را در دين مبين اسلام جايگاهي بس رفيع عطا فرمود و عزت و حرمت زن را فزوني داد و بنيان سعادت خانواده و فرزندان را در گرو مقام زن تبيين نمود و فرمود: الجنة تحت اقدام الامهات؛ بهشت زيرا پاي مادران است، همچنين فرمود شوهر داري نيكوي زنان پاداشي همچون پاداش جهادگران جبهه جنگ دارد، با اين نگرش بطور كلي نوع نگاه به زن را در تمام جهان دچار تغيير و دگرگوني نمود و با اصول و قوانين شرعي حريم خانواده ها را حصار مستحكم كشيد و عفاف را در بين اهل اسلام جايگزين خوار شمردن زنان نمود و به زن ارج و عزت داد و تمام حقوق او  را با قوانين مخصوص احقاق نموده و منضبط كرد.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. زنان پيامبر اسلام، نويسنده: عماد زاده.
2. حجاب از ديدگاه قرآن و سنت، نويسنده:  فتحيه فتاح زاده.
3. مسئله حجاب، نويسنده:شهيد مطهري.

پي نوشت ها:
[1] . چنانكه در قرآن از مريم مادر عيسي و همسر فرعون، براي مؤمنين اسوه و الگو معرفي شده اند، تحريم/11 و 12.
[2] . «زنان مايه آرامش و عفت مردان هستند و مردان نيز مايه آرامش و عفت «آبروي زنان هستند.»، بقره/187.
[3] . نحل/58 و 59، دربارة احساس حقارت به داشتن دختر و زنده به گور كردن آن اشاره دارند.
[4] . ر.ك: شوقي، ضيف العصر الجاهلي، ترجمه ذكاوتي، تهران، اميركبير، چاپ اول، 64، 86-83.
[5] . رك:كريسنين سن، تاريخ ايران در زمان ساسانيان، رشيد ياسمي، تهران، دنياي كتاب، چاپ نهم، 74، ص 432.
[6] . ر.ك: دخيل، علي‌محمد، ترجمه حريرچي، تهران، اميركبير، چاپ پنجم، 73، ص 13،11.
[7] . ر.ك: ابن اسحق، سيره، قم، اسماعيليان، چاپ اول، 1368، 192-191.
[8] . ر.ك: آيتي، تاريخ پيامبر اسلام، تهران، دانشگاه، چاپ ششم، 78، ص 158.
[9] . ر.ك: همان ص 271.
[10] . ر.ك: مجلسي، بحارالانوار، تهران، درالكتب الاسلاميه، چاپ دوم، 1362، ج 43، ص 43-18.