توضیح: آفتاب، یکی از مطهِّرات (پاک کننده ها) است، و از مواردی که به وسیله آفتاب پاک می شود، زمین و ساختمان است،
[1]
اما شرط تطهیر زمین و ساختمان به وسیله آفتاب، این است که میان درون و بیرون زمین یا ساختمان که آفتاب بر آن می تابد، هوا یا جسمِ پاک دیگری (مانند پرده) فاصله نباشد.
مانند بلوک های سیمانی که میان آنها خالی است
[2]
و یا مانند زمینی که خاک برداری شود و روی آن را با چیزی مانند تخته چوب پوشانده باشند به طوری که داخل آن فضای خالی داشته باشد؛ در این صورت، اگر درون و بیرونشان نجس شود، فقط آفتاب، قسمتِ بیرون آن را پاک کرده و درون آن را چون خالی بوده و هوا در این فضای خالی وجود دارد، پاک نمی کند.
اما برخی از فقها، در شرایط تطهیر به وسیله آفتاب، درباره زمین و ساختمان، این شرط را ذکر نکرده اند.
[3]
و برخی دیگر هم اساساً قائل اند که آفتاب، ساختمان را پاک نمی کند.
[4]
برای آگاهی بیشتر به نمایه های زیر مراجعه شود:
1. «آفتاب و پاک شدن لباس، پتو و فرش نجس»؛ سؤال 4805 (سایت: 5249)
.
2. «شرط پاک شدن دیوار نجس با آفتاب»؛ سؤال 5002 (سایت: 5259)
.
[1]
خمینی، سید روح الله، توضیح المسائل (محشی – امام خمینی)، محقق/ مصحح: بنى هاشمى خمینى، سید محمد حسین، ج 1، ص 117، م 191، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق.
[2]
همان، ص 118.
[3]
ر.ک: همان، ص 117 – 118، ذیل مسئله 191.
[4]
مانند آیت الله مکارم شیرازی، ساختمان را از مواردی نمی دانند که آفتاب آن را پاک کند و می فرماید:«تابش آفتاب زمین و پشت بام را پاک مىکند. ولى پاک کردن ساختمان و درب و پنجره و مانند آن محل اشکال است
». (
توضیح المسائل (محشی – امام خمینی)، ج 1، ص
118
).