: «عزیر»، عربی شده ی عزراء است، مثل عیسی که عربی یَسوع و یحیی معرّب یوحنّاست و در این که عزیر پیامبر بوده یا نه اختلاف است، آنچه که مسلم است عزیر یکی از علمای بزرگ یهود بوده که لقب «مُنجی یهود» یافت. زیرا پس از آنکه در واقعه بخت النصر پادشاه بابل و تسخیر بلاد یهود و ویران نمودن معبد و سوزاندن کتابهای ایشان به کلی از بین رفت تا آنکه بابل به دست کورش کبیر پادشاه ایران فتح شد. و عزرا نزد وی رفته و برای یهودیان تبعیدی شفاعت نمود. و چون در نظر کورش صاحب احترامی بود، تقاضا و شفاعتش پذیرفته شد، و اجازه داد یهود به بلاد خود باز گردند و توراتشان از نو نوشته شود، و یهود از آن جهت که عزرا وسیله ی نجات آنان و برگشت ایشان به فلسطین شد، او را تعظیم نموده و بهمین منظور پسر خدایش نامیدند. و آیه شریفه می گوید: و قالت الیهودُ عزیرٌ… و یهودیان می گفتند: عزیر پسر خداست…البته یهودیان امروز، عزیر را فرزند خدا نمی دانند، ولی در زمان پیامبر اسلام(ص) چنین عقیده ای داشته اگر چه این اعتقاد همه ی یهودیان نبود، و تنها بخشی از آنها به این اعتقاد بوده اند، اما در هنگام نزول آیه شریفه یهودیان معاصر پیامبر اکرم(ص) که در مدینه ساکن بودند، نسبت به آن سکوت کردند و مخالفتی ننمودند . بنابراین می توان نتیجه گرفت که حداقل یهودیانی که با پیامبر اکرم(ص) معاصر بوده اند و مورد خطاب و معارضه با اسلام بوده اند. در چنین اعتقادی متفق القول بوده اند.