الف. روایات صحیح مسلم:
در «صحیح مسلم» بابی تحت این عنوان گشوده است: «باب الجمع بین الصلاتین فی الحضر» (یک جا خواندن دو نماز در غیر سفر. صحیح مسلم، ج 2، ص 151، این عنوان در «شرح نووی» حذف شده است).
ما در اینجا تعدادی از آن روایات را نقل می کنیم:
«حدثنا یحیی بن یحیی قال: قرات علی مالک عن ابی الزبیر عن سعید بن جبیر عن ابن عباس، قال: صلی رسول الله صلی الله علیه و سلم الظهر و العصر جمیعا و المغرب و العشاء جمیعا، فی غیر خوف و لا سفر»؛ «رسول خدا صلی الله علیه و سلم نماز ظهر و عصر را یکجا خواند و نماز مغرب و عشا را هم جمع کرد، بدون خوف و یا این که در سفر باشد»
«آلوسی» نیز با وجود تعصب خاصی که دارد، به استفادهء این معنای از آیه به طور ضمنی اعتراف کرده و می گوید: «جواز جمع بین صلاتین، مطلبی است که روایات صحیحه آن را تایید می کند» (تفسیر روح المعانی، ج 15، ص 133 و 132)
ضمنا در این زمینه روایات بسیار زیادی از اهل سنت موجود است که می توانید به کتاب تشیع در تسنن از آیت الله سیدمحمدرضا مدرسی یزدی مراجعه نمایید.