در تحقق نیت نماز ضروری نیست سخنی بر زبان جاری شود و همین اندازه که کار را برای رضایت خداوند عالم و کرنش در مقابل او انجام دهد و اگر سؤال کنند چه مىکنى، بتواند جواب دهد که براى خدا نماز مىخوانم کافی است، ولی اگر شخصی بخواهد در ادا کردن نیت لفظ به کار ببرد از ظواهر قرآن به دست می آید که کلمه قربة عند الله نیز علاوه بر قربة إلی الله می تواند بگوید؛ چرا که خداوند در سوره توبه می فرمایند: “گروهى (دیگر) از عربهاى بادیهنشین، به خدا و روز رستاخیز ایمان دارند و آنچه را انفاق مىکنند، مایه تقرّب به خدا، و دعاى پیامبر مىدانند آگاه باشید اینها مایه تقرّب آنهاست. خداوند بزودى آنان را در رحمت خود وارد خواهد ساخت به یقین، خداوند آمرزنده و مهربان است.” که مایه تقرب به خدا در قرآن با عبارت ” قُرُباتٍ عِنْدَ اللَّهِ ” آمده است.