ما هرگز سب نمي‌كنيم و دشنام نمي‌دهيم!‌ قرآن كريم حتي سبّ و فحش دادن به پرستندگان بتها را روا نمي‌بيند و مي‌فرمايد: (و لا تلبسوا الذين يدعون من دون الله…)؛
“معبودهاي باطل آنها را دشنام ندهيد…”
امير المؤمنين(ع) به لشكريانشان در جنگ صفين كه معاويه و يارانش را دشنام مي‌دادند فرمود:(اني اكره لكم ان تكونوا سبّابين)؛
“من خوش ندارم كه شما دشنام گو و بد زبان باشيد.”
اما لعنت دشنام نيست ! لعنت،‌نفرين و دعا عليه كسي است و اين كار خداست كه مي‌فرمايد:(…الا لعنهالله علي الظالمين)؛ و مي‌فرمايد:(…لعنهم الله في الدنيا و الاخره….)؛
ما هم به پيروي از قرآن لعنت مي‌كنيم روي منطق و قرآن و حديث سخن مي‌گوييم و لذا فاطميه در ميان ما شيعيان ، تنها ايام اشك و آه و عزا نيست بلكه عمدتاً براي اعلان بطلام مكتوبي است كه پس از رحلت رسول خدا (ص) در مقابل مكتب اهل بيت رسالت(ص) به وجود آمد و ضريت كارگري بر پيكر امت فرود آورد و به فرموده‌ي قرآن (…بدّلو نعمت الله كفراً‌و احلّوا قومهم داراالبوار)؛ ابراهيم 28-
” نعمت خدا را {كه ولايت اهل بيت رسول بود} تبديل به كفر كردند و جمعيت‌هاي عظيم از امت را به مسير دارالبوار كه جهنم است انداختند”.
پس حديث ثقلين،‌سند حقانيت اهل بيت رسول (ص) و حديث ايذاء فاطمه(ع) سند ملعونيت دستگاه حاكم پس از رسول خدا (ص) است!! حديث ثقلين رمز تولي به اهل بيت رسول (ص) و حديث ايذاء فاطمه (ع) رمز تبرّي از دشمنان اهل بيت رسول است!! و لذا گفتيم بسيار لازم است كه هر فرد شيعي اين دو حديث را پيوسته ملازم باشد و آن دو را در عمق جان خود بنشاند و در شرايط مناسب به بحث درباره‌ي آن دو بپردازد.
يكتا گوهر شرافت از بحر وجود
در عالم هستي و همه غيب و شهود
مام حسن و مام حسين و زينب
دخت نبي و زوج علي فاطمه بود
منبع : ماهنامه قُرآن ليلةُالقَدر ش 50