دعای وداع رمضان

از دیدگاه قرآن کریم، موجودات به «حق تعالى» و به آن «حقیقتى که از جهت وجودى و آثار وجود، به او تکیه کرده و از او فیض هستى دریافت مى کنند»، نوعى آگاهى دارند و او را بندگى مى کنند مریم(19)، آیه 93.. در برابر او خضوع نموده و او را تسبیح مى کنند و به این کارشان نیز آگاه هستند: «أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الطَّیْرُ صَافَّاتٍ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبِیحَهُ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ بِما یَفْعَلُونَ»؛ نور(24)، آیه 41. ؛ «آیا ندیدى که هر موجودى که در آسمان ها و زمین است و نیز پرندگانى که در پروازند، خدا را تسبیح مى گویند. تمامى آنها نماز و تسبیح خود را مى دانند و خدا به آنچه آنها انجام مى دهند، آگاه است». در آیه دیگر مى فرماید: «لکن شما تسبیح ایشان را نمى فهمید». اسراء(17)، آیه 44. آیات بسیارى تسبیح و سجده موجودات را براى خالق و هستى بخش خود اثبات مى کند. از این جهت، آنان رابطه ویژه اى با حق تعالى دارند؛ لذا اعمال و کارهایى از انسان ها – که با این رابطه منافات و ضدیت داشته باشد به طور تکوینى در آنها اثر منفى مى گذارد و آثار بدى را براى انسان ها، ظاهر و آنها را از موهبت هاى بیشتر محروم مى کند: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِى النَّاسِ لِیُذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِى عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ»؛ روم(30)، آیه 41.؛ «فساد در دریا و خشکى به جهت کارهاى مردم ظاهر گردید تا اینکه خدا [ آثار ]بعضى از کارهایى را که مردم انجام داده اند، [ به آنها] بچشاند؛ شاید به سوى خدا برگردند و در مقابل کارهاى خوب و مطابق با دستورات خداوند، آثار مثبت در موجودات مى گذارد» ر.ک: اعراف(7)، آیه 96..
«زمان» هم یکى از موجودات این عالم است که نوعى شعور و حیات دارد و انسان هاى خاصى – که در رأس آنها امامان معصوم علیهم السلام قرار دارند این امور را درک مى کنند. از این رو امام سجادعلیه السلام در صحیفه سجادیه به ماه رمضان، سلام هاى با معنا کرده و از آن نیز وداع مى کند. در سوره «زلزال» آمده است: «زمین اخبارش را بازگو مى کند که خداوند به آن وحى کرده است» و این کنایه از شعور خاصى است و مطابق آن به اعمال انسان در قیامت گواهى مى دهد.