دلايل امامت امام باقر × چه بود؟

يکي از دلايل امامت امام باقر × احاديث برجا مانده از پيامبر | است. جابر بن عبدالله انصاري نقل مي‌کند: پيامبر | در پاسخ سؤال جابر که درباره امامان بعد از اميرالمؤمنين پرسيد فرمود: حسن و حسين، دو سرور جوانان اهل بهشت، سپس سرور عبادت کنندگان در زمان خود، علي بن الحسين، سپس باقر، محمد بن علي که‌اي جابر تو او را خواهي ديد(1).
امام سجاد × نيز به طور مکرر نظرها را به سوي فرزندش باقر جلب مي‌کرد؛ مثلاً وقتي که از علت اهميت دادن فراوان به امام باقر × سؤال شد، امام سجاد × در پاسخ فرمود: «اين بدان سبب است که امامت در فرزندان او باقي خواهد ماند تا روزي که قائم ما قيام کند و دنيا را پر از عدل و قسط نمايد. پس او هم امام است و هم پدر امامان»(2).
يکي ديگر از دلايل امامت امام باقر × برتري‌اش نسبت به هم‌عصرانش بود. شيخ مفيد مي‌نويسد: امام باقر × در علم، زهد و بزرگواري از همه برادرانش برتر، و قدر و منزلتش بيشتر بود و همه کس او را به عظمت مي‌ستود و مورد احترام عامه و خاصه بود. بدان اندازه که از او در خصوص علم دين و آثار و سنت نبوي و دانش قرآن و سيره و فنون اخلاق و آداب، آشکار شده است از هيچ يک از فرزندان حسن و حسين آشکار نشده است. باقيمانده‌هاي ياران پيامبر | بزرگان تابعين و پيشوايان فقهاي مسلمان از وي روايت کرده‌اند. پايه فضل و بزرگواري وي به جايي رسيده بود که در ميان اهل علم، ضرب المثل شده بود و در وصفش آثار مي‌نوشتند و اشعار مي‌سرودند(3).