دلیل ساده زیستی و بی توجهی پیامبر(ص) نسبت به دنیا چیست؟

رسول گرامی(ص) امور عادی و غیر عبادی زندگی خود را همانند مسایل عبادی بر اساس توجه به قرآن تنظیم می کرد. چنانکه در باره بی توجهی به دنیا و ساده زیستی آن حضرت، از امام باقر و صاق(ع) نقل شده است که مخازن عالَم و کلیدهای آن به رسول اکرم(ص) ارائه شد و او را در انتخاب آنها مخیّر کردند بدون این که از مقام آن حضرت کاسته شود، ولی آن بزرگوار در بیان راز انتخاب زندگی ساده برای خود، و نیز عدم پذیرش آن پیشنهاد، فرمود: «الدنیا دار مَن لا دار له و لها یَجمع مَن لا عَقل له»؛(بحار16/266).
همچنین نقل شده است که بستر خواب رسول اکرم(ص) حصیر زبری بود که هرگاه بر روی آن استراحت می کردند، آثار تار و پود درشت و خشن حصیر در صورت میارک آن حضرت نمایان می شد، به آن حضرت عرض شد: چرا قیصر و کسری باید درچنان آسایشی باشند و شما بر روی چنین حصیر زبری بخوابید تا آن که تار و پودش در رخسارتان اثر بگذارد؟ پیامبر گرامی (ص) فرمودند: آیا نمی پسندند که دنیای زودگذر برای آنان باشد و سرای جاویدان آخرت برای ما (بحار16/256)، شکّی نیست که من از آنان برترم و نزد خداوند گرامیتر، لیکن مرا با تعلقات دنیوی کاری نیست، زیرا زندگی ما در دنیا به مسافری می ماند که لحظاتی در سایه درختی می آرمد و آنگاه که سایه زایل شد آن مسافر برخاسته، به سوی مقصد خود رهسپار می شود (بحار16/282).
آیة الله جوادی آملی،تفسیر موضوعی قرآن کریم ج 9 (سیرة رسول اکرم در قرآن)