دِين

محمّد بن يحيي گويد:
محمّد بن حسن صفّار به امام حسن عسکري × نوشت: مردي از ديگري صد درهم طلبکار است و از او مي خواهد. بدهکار مي گويد: تا 10 روز ديگر پيش تو مي آيم و طلب تو را مي دهم، ‌اگر برنگشتم هزار درهم نقد و بدون شرط به تو بدهکار باشم! و بر اين مسئله شاهد مي گيرد، سپس آنان را به اداي شهادت فرا مي خواند.
حضرت × نوشت:
لا يَنْبَغي لهمْ أنْ يَشْهِدُوا إِلَّا بِالحَقِّ، وَ لا يَنْبَغِي لِصاحِبِ الدِّينُ أنْ يَأْخُذَ إلَّا الحَقِّ، إنْ شاءَ اللهُ.
«آنان حق ندارند جز به حق شهادت بدهند، طلبکار هم حق ندارد جز حقّ خود را بگيرد، إن شاء الله».[1]