جن چنان چه از مفهوم لغوى این کلمه به دست مى آید موجودى است ناپیدا که وجود آن را قرآن کریم تصدیق کرده و مشخصاتى را نیز براى آن معرفى کرده است از جمله این که:
1- از آتش خلق شده اند.
2- مانند انسان داراى تکلیف و مسؤولیت هستند.
3- داراى علم و ادراک و تشخیص حق از باطل و استدلال مى باشند.
4- گروهى از آنها مومن و گروهى کافر و داراى افراد خوب و بد هستند.
5- آنها نیز مانند انسان مرگ و میر و تولید مثل دارند.
6- همانند انسان در قیامت برانگیخته مى شوند و جزاى اعمال خود را مى بینند. ولى آنچه در زبان مردم مرسوم است که از آنها به از ما بهتران، پرى، همزاد و… تفسیر مى کنند و آنها را موجوداتى داراى اشکال عجیب و غریب و موذى و مضر به حال انسان و بدخواه او معرفى مى کنند و گاهى مزاحم دیگران مى شوند هیچ گونه پایه و اساسى ندارد و نه مورد تأیید عقل است و نه مورد تأیید قرآن و روایات اسلامى و اینها بیشتر زاییده توهمات و خیال پردازى عده اى خاص است که مى خواهند بازار کسب و دعانویسى و امثال اینها را گرم نگه دارند.
در فلسفه آفرینش جن؛ هر فلسفه اى که براى آفرینش انسان وجود دارد، براى جن نیز هست.
اما این که جن در کجاى زمین قرار دارد؟ به طور واضح و مشخص مطرح نشده است هر چند برخى از روایات به اماکنى که جنیان در آنجا حضور بیشترى دارند اشاره شده است. آنچه که مسلم است جن نیز مانند انسان موجودى است جسمانى با این تفاوت که انسان از خاک و جن از آتش است. طبعا همان طور که انسان داراى روح است جن نیز روح دارد و از آنجا که میان روح و بدن رابطه اى نزدیک وجود دارد، مى توان تصور کرد که – چنان که برخى از انسان ها با ریاضت واجد شرایط سیر روحى در عوالم دیگر مى شوند – براى جن نیز در شرایط خاص روحى این امکان هست که روح آنها گاهى با عالم بالا تماس حاصل کند اما به هر روى مکان اصلى آنها همین زمین است و حتى تماس با عالم بالا نیز طبق برخى آیات قرآن پس از تولد حضرت رسول(ص) براى آنها ممنوع شده است.(نگا: معارف قرآن، ص 311 – 309)
ارتباط با جن
جن مى تواند با بعضى از انسان ها ارتباط برقرار کند. مانند بعضى از انسان ها که مشهور است با جن ارتباط برقرار کرده اند. در مورد انبیاء و ائمه علیهم السلام در روایت آمده است که چنین ارتباطى داشتند و گاهى نیز ارتباط جن مشرک و کافر با بعضى از انسان موجب افزایش گمراهى و طغیان آنها مى شدند « و انه کان رجال من الانس یعوذون برجال من الجن فزادوهم رهقا ؛ و این که مردانى از بشر به مردانى از جن پناه مى بردند و آن ها سبب افزایش گمراهى و طغیان مى شوند».(جن، آیه 6) اما این ارتباط بسیار محدود است و بسیاری از آنچه سر زبان هاست چیزی جز اوهام و تلقینات و خرافات نیست؛ لذا نمی توان هر ادعایی را در این زمینه پذیرفت.
1- از آتش خلق شده اند.
2- مانند انسان داراى تکلیف و مسؤولیت هستند.
3- داراى علم و ادراک و تشخیص حق از باطل و استدلال مى باشند.
4- گروهى از آنها مومن و گروهى کافر و داراى افراد خوب و بد هستند.
5- آنها نیز مانند انسان مرگ و میر و تولید مثل دارند.
6- همانند انسان در قیامت برانگیخته مى شوند و جزاى اعمال خود را مى بینند. ولى آنچه در زبان مردم مرسوم است که از آنها به از ما بهتران، پرى، همزاد و… تفسیر مى کنند و آنها را موجوداتى داراى اشکال عجیب و غریب و موذى و مضر به حال انسان و بدخواه او معرفى مى کنند و گاهى مزاحم دیگران مى شوند هیچ گونه پایه و اساسى ندارد و نه مورد تأیید عقل است و نه مورد تأیید قرآن و روایات اسلامى و اینها بیشتر زاییده توهمات و خیال پردازى عده اى خاص است که مى خواهند بازار کسب و دعانویسى و امثال اینها را گرم نگه دارند.
در فلسفه آفرینش جن؛ هر فلسفه اى که براى آفرینش انسان وجود دارد، براى جن نیز هست.
اما این که جن در کجاى زمین قرار دارد؟ به طور واضح و مشخص مطرح نشده است هر چند برخى از روایات به اماکنى که جنیان در آنجا حضور بیشترى دارند اشاره شده است. آنچه که مسلم است جن نیز مانند انسان موجودى است جسمانى با این تفاوت که انسان از خاک و جن از آتش است. طبعا همان طور که انسان داراى روح است جن نیز روح دارد و از آنجا که میان روح و بدن رابطه اى نزدیک وجود دارد، مى توان تصور کرد که – چنان که برخى از انسان ها با ریاضت واجد شرایط سیر روحى در عوالم دیگر مى شوند – براى جن نیز در شرایط خاص روحى این امکان هست که روح آنها گاهى با عالم بالا تماس حاصل کند اما به هر روى مکان اصلى آنها همین زمین است و حتى تماس با عالم بالا نیز طبق برخى آیات قرآن پس از تولد حضرت رسول(ص) براى آنها ممنوع شده است.(نگا: معارف قرآن، ص 311 – 309)
ارتباط با جن
جن مى تواند با بعضى از انسان ها ارتباط برقرار کند. مانند بعضى از انسان ها که مشهور است با جن ارتباط برقرار کرده اند. در مورد انبیاء و ائمه علیهم السلام در روایت آمده است که چنین ارتباطى داشتند و گاهى نیز ارتباط جن مشرک و کافر با بعضى از انسان موجب افزایش گمراهى و طغیان آنها مى شدند « و انه کان رجال من الانس یعوذون برجال من الجن فزادوهم رهقا ؛ و این که مردانى از بشر به مردانى از جن پناه مى بردند و آن ها سبب افزایش گمراهى و طغیان مى شوند».(جن، آیه 6) اما این ارتباط بسیار محدود است و بسیاری از آنچه سر زبان هاست چیزی جز اوهام و تلقینات و خرافات نیست؛ لذا نمی توان هر ادعایی را در این زمینه پذیرفت.