ذکر خفی دو اطلاق دارد یکی ذکر نفسانی که انسان در نفس خودش متذکر خداوند و انوار او باشد و معرض از غیر خداوند و هر چه غیر خدایی است باشد بر ذکر در پنهانی و خلوت به گونه ای که کسی انسان را نبیند و صدای او را نشنوند نیز اطلاق ذکر خفی شده است.ذکر جلی در برابر ذکر خفی است و اگر در برابر ذکر خفی به معنای ذکر نفسانی باشد به معنای ذکر زبانی و آشکار می باشد و اگر در برابر ذکر خفی به معنای دوم باشد ذکر در بین مردم و درغیر خلوت خواهد بود.