بیانات مقام معظم رهبری در دیدار اعضای ستاد برگزاری همایش اندیشه های ماندگار

درآمد

مقام عظمای ولایت، حضرت آیت الله خامنه ای- مدظله العالی- در دیدار اعضای ستاد برگزاری همایش اندیشه های ماندگار (که در سال 1385 در شهرهای کرمانشاه و کنگاور برگزار شد و به بزرگداشت شهید آیت الله حاج شیخ بهاء الدین محمدی عراقی و پدر بزرگوارش مرحوم آیت الله حاج آقا بزرگ محمدی عراقی اختصاص داشت)، در توصیف جایگاه این خاندان معزز و همچنین مقام شهید گرانقدر این دودمان بیاناتی ایراد فرمودند. این فرموده ها از روی فیلم این دیدار پیاده شده است.

***

بسم الله الرحمن الرحیم
تجلیل از این شخصیت ها و این خانواده های پربرکت، بسیار کار شایسته و ارزنده ای است. من تشکر می کنم از آقایانی که به این فکر افتادند و یاد بزرگان این خانواده را احیاء کردند. همین طور که آقای محمدی عراقی فرمودند، مرحوم آقای آخوند ملامحمدباقر، شخصیت بزرگی بوده. ایشان شاگرد شیخ انصاری در نجف بودند، بعد هم که در تهران آمدند، باز با مرحوم میرزای آشتیانی و همین شاگردهای شیخ در اینجا محشور بودند و مأنوس بودند و مرکز علمی مهمی بوده. علمای بزرگی هم در فقه، هم در علوم معقول در تهران بودند و تدریس می کردند. بعد هم با پیغام یا نامه ی میرزای شیرازی پا شدند، رفتند به کنگاور. این هم برای ماها یک درسی است. ماها وقتی (در) تهران یک جایی جایگزین بشویم (آن وقت اگر) ما را از تهران بخواهند بکَنند، ببرند کنگاور، خیلی بعید است که ما برویم. (حتی) از کرمانشاه هم بعید است حاضر باشیم برویم کنگاور، بمانیم. این خیلی مهم است که- عرض کنم که- این عالِم مجتهد صاحب مقام علمی، پا می شوند، تهران را رها می کنند و درس و علم و بحث و مرکزیت و- عرض کنم که ارتباط با بزرگان و …. دیگران و علمای هم طراز خودشان مثل میرزای شیرازی و میرزای آشتیانی و دیگران را (رها می کنند) و می روند در کنگاور می مانند. خب، این نشان دهنده یک معانی خیلی باارزشی است. این ها از علم کمتر نیست، اگر بیشتر از علم، ارزش نیافریند در یک شخصی، کمتر نیست. البته من مرحوم آقای حاج آقا بزرگ را زیارت نکرده بودم که آقای حاج آقا بزرگ هم که نوه ی آن مرحوم هستند، ایشان هم آقای آشیخ محمدباقر (نام داشت)، یعنی قدیمی ها رسمشان بود که وقتی اسم پدربزرگ را روی نوه می گذاشتند، به احترام آن پدر بزرگ معتبر، آقا بزرگ بهشان می گفتند. (وجه تسمیه ی) حاج آقا بزرگ، از این باب است که مرحوم آقای حاج آقا بزرگ تهرانی هم همین را تصریح می کند. (ایشان) می گوید اسم من محسن است، لکن جدم چون محسن بوده و مرد بزرگی بوده، لذا اسم من را آقا بزرگ گفته اند و تصریح به «محسن» نکرده اند؛ از این جهت.
خب، این ها شخصیت های باارزشی بودند. اول، ما توصیه مان به بازماندگان این خانواده و بزرگان این خانواده، جناب آقای محمدی عراقی عزیزمان و دیگر کسانی که بازمانده ی این خانواده هستند، توصیه مان این است که این راه پرافتخار و درخشان علم وتقوی را همین طور دنبال کنند و خب، به حمدالله ایشان آن مقوله ی روشنفکری را هم اضافه کرده اند به مقوله ی علم و جهاد و شهادت که در این خانواده بوده و ما به همه ی اعضای محترمی که اینجا تشریف دارند از این خانواده، همسر مرحوم آقای حاج آقا بهاء- رحمت الله علیه- شهید عزیز و بقیه حضراتی که تشریف دارند، آقایان، خانم ها، از این خانواده ما شاهد اخلاص و ارادت بودیم و امیدواریم که ان شاء الله خداوند درجات بزرگان این خانواده را عالی کند و شهدای این خانواده را راهشان را مستدام و باقی بدارد و بازماندگان آنها را هم توفیق بدهد که در همان راه با عظمت، ان شاء الله حرکت کنند. آثار علمی این بزرگان، حالا مرحوم ملا محمدباقر آن طور که آقای حاج آقا مجتبی در کتابشان من خوانده ام (که) دو سه سال قبل منتشر شده، نوشته اند آثار علمی اش از بین رفته (و) علی الظاهر اثر علمی ای از ایشان در دست نیست. آقای حاج آقا مجتبی می گویند تلاش هم کردیم که پیدا کنیم، مجموعه ی آثار علمی و نوشته جات با ارزشی را داشته اند که همه اینها از بین رفته. از آقای حاج آقا محمد هم من نمی دانم چیزی باقی هست یا نیست، لکن به هرحال آنی که این کتابی که آوردید از آقای حاج آقا بهاء خب این خیلی مغتنم است برای ما که یک اثر علمی است (و) باید در دسترس بگذارید، چیزهایی از این قبیل اگر هست که مورد استفاده قرار بگیرد و مهمتر از اینها شهادت ایشان است. خب، نفس این شهادت نشان دهنده ی جایگاه ایشان بوده. افراد فعال و باارزش را این منافقین کوردل آن وقت ها شهید می کردند، این بزرگوار را هم به شهادت رساندند. ان شاء الله که خداوند درجاتشان را عالی کند. از همه ی حضراتی هم که تشریف آوردند مخصوصاً حضراتی که از راه دور تشریف آوردند مخصوصاً این خانم (گویا منظور معظم له، همسر مکرمه ی شهید هستند) که با وضع جسمی نامناسبی تشریف آوردند، ما از همه شان تشکر می کنیم. از جناب آقای محمدی عراقی هم تشکر می کنیم. ممنون، ان شاء الله موفق باشید.
منبع مقاله :
ماهنامه ی فرهنگی تاریخی شاهد یاران، دوره ی جدید، شماره ی 69، مردادماه 1390