راه کشف و شهود را قرآن کریم این گونه مشخص کرد: «…لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ * لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ»؛ سوره تکاثر(102): آیات 6-5. شما اگر معارف دین را با برهان و یقین بدانید و به آن عمل کنید، هم اکنون که در دنیا هستید جهنم را مى بینید؛ بعد از مرگ کافران هم جهنم را مى بینند و مى گویند: «رَبَّنا اَبْصَرْنا وَ سَمِعْنا». سوره نساء(5): آیه 10.افرادى مثل حارثة بن مالک که مرحوم کلینى در اصول کافى قصه آن را نقل مى کند، در محضر رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) مى گفتند: گویا ما بهشت و دوزخ و اهلشان را مى بینیم. اگر ما واقعاً به آنچه که از حلال و حرام مى دانیم عمل کنیم و چشم و گوش و دست و پا و غیره را تطهیر کنیم و علم همراه با عمل صالح داشته باشیم به اینجا مى رسیم. خلاصه راه کشف و شهود، بندگى خدا است.پى بردن به اسرار مردم کار خوبى نیست، و آن هایى هم که به این مرحله رسیده اند مرتب از ذات اقدس اله مسئلت دارند که اسرار مردم را بر آن ها بپوشاند. (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 32/500020)