روز قیامت و نمایش اعمال

برابر آیه 9 سوره طارق که می فرماید:‌‌ «یوم تبلی السرائر» و نیز آیه 110 سوره مبارکه توبه که می فرماید:‌ «و قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و المؤمنون» و برخی آیات دیگر‌‌‌‌‌‌؛ در روز قیامت که روز بازپرسی از اعمال و عمر دنیایی انسان هاست قطعا اعمال انسان ـ چه خوب و چه بد‌ ـ آشکار می گردد، هم او خود می فهمد که چه کرده است و هم دیگران آگاه می گردند زیرا قیامت ظرف ظهور و آشکار شدن همه حقایق زندگی دنیا و اعمال افراد است؛ سرش آن است که بالاخره باید ارزش و عظمت بندگان راستین و صالح خدا از یک سو و بدبختی و پستی ناپاکان و تبهکاران از سوی دیگر؛ در یک جایی باید بدون کم و کاست نمایان شود،‌ تا اهل ایمان احساس خوشنودی کرده و تبهکاران شرمسار گردند و آن وقت روز قیامت است؛‌ و از این رو است که قرآن می فرماید:‌ قیامت به گونه ایست که گنه کاران را با چهره شان می توان شناخت «یعرف المجرمون بسیماهم» (الرحمن، آیه 41). و در جای دیگر آمده است:‌ «در قیامت گروهی با چهره های سفید و روشن دارند و گروهی دیگر چهره های تاریک و غبارآلود «وجوه یومئذ مسفره،‌ ضاحکه مستبشره و وجوه یومئذ علیها غبره نزهقها قتره»‌ (عبس،‌ آیات 41-38).
برای آشنایی بیشتر ر.ک: تفسیر نمونه،‌ ج 2، ص 296، ج 8،‌ص 124، ج 26، ص 368 و 156.