حُجٔر بن عدی کندی؛ از اصحاب پیامبر اکرم(ص) بود و بعد از وفات آنحضرت، به امام علی(ع) وفادار ماند و از اصحاب خاص ایشان شد. او در جنگهای زمان امامت علی(ع) شرکت کرده و با تمام توان به یاری ایشان پرداخت. بعد از امام علی(ع) حجر نقش مؤثری در میان شیعیان کوفه داشت. او به نوعی برای حکام منصوب از طرف معاویه مشکلساز بود تا اینکه حکومت کوفه نیز مانند بصره به دست «زیاد» سپرده شد و بعد از اختلافات بسیار زیاد او را اسیر کرده و پیش معاویه فرستاد. معاويه از حجر و يارانش خواست تا از على(ع) برائت جويند. اما آنان سرباز زدند و در نهایت نیز به همین دلیل سر از تنشان جدا کردند. کشتن حجر، برای معاویه بسیار گران تمام شد و دوست و دشمن، او را نکوهش کردند.