1ـ سحر حقیقت دارد، اما در تحلیل ماهیت سحر دیدگاه های مختلفی است. نظر مرحوم علامه طباطبایی و بسیاری از محققین بر این است که سحر در واقع تصرف در قوه خیال است و ساحر در خیال افراد تأثیر می گذارد(ر.ک: المیزان، علامه طباطبایی، ذیل آیه 81 سوره ی یونس. ). 2ـ قسمت و مصلحت به معنای جبر نیست، بلکه انسان در محدوده ای دارای اختیار است و در حوزه افعال اختیاری انسان هیچ امر جبری وجود ندارد. بنابر این حقیقت داشتن سحر منافاتی با قسمت و مصلحت ندارد. بلکه سحر همچون سایر علل در حیطه ای می تواند تأثیر بگذارد. ولی در عین حال سلب مطلق اختیار نمی کند. انسان با کمک دعاهایی می تواند جلوی تأثیر سحر را بگیرد.