سفارشات اسلام در مورد اطعام فقرا را بیان کنید؟

تعبیر اطعام مسکین، در چند آیه آمده است و به ویژه، با بیان های تهدید آمیز از کسانی یاد شده است که به سرنوشت فقرا و نیاز مندان، که حتی به شام شب و قوت لایموت خود محتاجند، بی توجه و از آنها غافلند. در یک آیه آمده است:«یتسائلون* عن المجرمین* ما سلککم فی سقر* قالوا لم نک من المصلین* و لم نک نطعم المسکین» (1).
»از بزهکاران پرسیده می شود که چه چیز شما را به جهنم در انداخت و آن ها در پاسخ می گویند: ما نماز خوان نبودیم و نیازمندان را اطعام نکردیم.«
در آیه دیگر می فرماید:
«و اما اذا ما ابتلاه فقدر علیه رزقه فیقول ربی اهانن * کلا بل لا تکرمون الیتیم * و لا تحاضون علی طعام المسکین»(2).
»چون برای آزمودن انسان روزی بر وی تنگ کند، گوید: پروردگارم مرا خوار کرد، نه هرگز چنین نیست، بلکه (علت خواری و تنگدستی شما این است که) یتیمان را نوازش نکردید و بر اطعام نیازمندان یکدیگر را ترغیب نکردید. «
از بعضی آیات استفاده می شود که ریشه بی توجهی به فقرا، بی اعتقادی و تکذیب روز قیامت است.
«ارایت الذی یکذب بالدین * فذلک الذی یدع الیتیم * و لا یحض علی طعام المسکین»(3).
آیا می بینی آن کس را که دین را تکذیب می کند، پس او همان است که یتیم را به حال خود گذارد و بر غذا دادن به مسکین ترغیب نکند.
آری اطعام یک انسان گرسنه، در روز بیچارگی و گرسنگی، از دید قرآن ارزش والایی دارد بی توجهی به چنین انسانی در این وضعیت، خشم خدا را به شدت بر می انگیزد.

پی نوشت ها:
1: مدثر 40-44.
2: فجر 16-18.
3: ماعون 1-3.
اخلاق در قرآن, ج3،آیت الله مصباح یزدی