قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
سید رضى که نامش محمد و کنیه اش ابوالحسن است در سال 359 هجرى قمرى در یک خانواده مشهور دینى و علمى در شهر تاریخى بغداد دیده به دنیا گشود. پدرش (حسین بن احمد) معروف به (طاهر ذو المناقب) و مادرش (فاطمه) نام داشتند.سید رضى از جانب پدر با چهار واسطه به حضرت موسى بن جعفر (ع) و از طرف مادر نیز با شش واسطه به حضرت امام زین العابدین (ع) نسبت مى رساند. نیاکان پدرى و مادرى او تا امام معصوم همگى از اعلام دین و علماى مذهب و شخصیت هاى سرشناس شیعه و مردان دلیر و نامور و خدمتگذاران صمیمى اسلام بوده اند.استادان اومشهور است که شیخ مفید شبى در خواب دید، حضرت فاطمه(س) دو فرزندش امام حسن و امام حسین(ع) را نزداو آورد و گفت: اى شیخ! درس فقه و احکام به دو فرزندم بیاموز و بعد از اینکه از خواب بیدار شد، صبح همان روزهنگامى که در مسجد نشسته بود، دید که فاطمه مادر سید رضى و سید مرتضى، دو فرزندش را نزد شیخ آورد و گفت:اى شیخ! این دو فرزندم را به تو سپردم تا به آنها درس فقه بیاموزى و از همان زمان عالم بزرگ شیعه (شیخ مفید) تربیت این دو برادر را به عهده گرفت و سید رضى با آنکه 47 سال بیشتر عمر نکرد.
برخى از اساتید دىگری که سید رضى در نزد آنها به تحصیل علوم پرداخت عبارتند از: ابو سعید سیرافى، ابو على فارسى، ابو الفتح ابن حنبى، ابو عبد الله مرزبانى، ابن نباته، هارون بن موسى تلعکبرى، على بن عیسى ربعى، ابو اسحاق ابراهیم بن احمد طبرى و… لازم به ذکر است که اساتید سید رضى از علماى شیعه و سنى بوده اند.
تحصیلات
سید رضى از همان اوان کودکى با برادرش سید مرتضى به تحصیل علوم مقدماتى پرداخت و نزد دانشمندان مشهور عصر که در بغداد مى زیستند در علوم مختلف و متداول مانند صرف، نحو، لغت، عربى، بلاغت، تفسیر، حدیث، فقه، اصول، کلام و قرائت قرآن مجید به تکمیل معلومات و کسب بهره هاى لازم پرداخت.
شاگردان وى
از تعداد کامل شاگردان سید رضى اطلاعى در دست نیست با این وصف علامه امینى مؤلف کتاب گرانقدر (الغدیر) در خاتمه کتاب، (مستدرک وسائل) به تعدادى از آنها اشاره کرده است که از این جمله اند: شیخ جعفر بن محمد دوریستى، ابو عبدالله محمد بن على حلوانى، محمد بن ابى نصر، سید ابوالحسن على بن بندار، سید عبدالله بن على کیابکى و…
مقامات علمى
سید رضى نه تنها در شعر و علوم عربى بلکه در علوم تفسیر و حدیث و فقه و کلام نیز دانشمندى برازنده بود و مقامى عالى داشت، همچنین وى بواسطه تسلط در ادبیات عرب و فن بلاغت از قدرت قلمى و نیروى نویسندگى خاصى برخوردار بوده است به گفته (دکتر زکى مبارک) دانشمند و نویسنده متفکر مصرى در کتاب (عبقریه الشریف الرضى) سید رضى یک نویسنده دانشمند بزرگ دینى است، و شیوه اش در نگارش بر محور علوم دینى دور مى زند تا یک نویسنده حرفه اى که فقط (کاتب) است.
مناصب وى
سید رضى سیاست و در دست گرفتن سرنوشت مسلمانان و رسیدگى به امور دنیاى مردم را عین دیانت دانسته و میان دیانت و سیاست قائل به تفکیک و جدائى نبود به همین دلیل منصب (نقابت) را در زمان جوانى از پدر تحویل گرفت، علاوه بر آن منصب (امارت حاج) و (نظارت بر دیوان مظالم) را با وظایف دینى و تدریس و تألیف و تصنیف و رسیدگى به امور (دار العلم) که خود مؤسس آن بود بر عهده داشت و همگى را با شایستگى خاصى و به نحو احسان انجام مى داد.
تألیفات
از این عالم بزرگ شیعه آثارى در موضوعات ادبیات و بلاغت و تفسیر و فقه و کلام و حدیث بر جاى مانده است که عنوان برخى از این آثار به قرار زیر مى باشد:
خصائص الائمة (علیهم السلام)، مجازات آثار النبویة، مجازات القرآن، دیوان شعر، حقائق التأویل و دقائق التنزیل و مهم ترین و مشهورترین آنها نهج البلاغه که در سال 400 هجرى یعنى شش سال پیش از وفاتش تألیف کرده است.
وفات
سید رضى این دانشمند بلند قدر و نابغه نامى شیعه با آن روح بلند و فضائل اخلاقى بسیارش همچون شجاعت، شهامت، همت والا، صراحت لهجه، پاکى طینت و انسان دوستى سرانجام در سال 406 هجرى قمرى به سن 47 سالگى در بغداد وفات یافت.
او ستاره اى بود که خوش درخشید ولى دولت مستعجل بود و اگرچه او مرده است اما یاد و نام او به خاطر تدوین و تألیف (نهج البلاغه) زنده است، زنده جاوید.
برخى از اساتید دىگری که سید رضى در نزد آنها به تحصیل علوم پرداخت عبارتند از: ابو سعید سیرافى، ابو على فارسى، ابو الفتح ابن حنبى، ابو عبد الله مرزبانى، ابن نباته، هارون بن موسى تلعکبرى، على بن عیسى ربعى، ابو اسحاق ابراهیم بن احمد طبرى و… لازم به ذکر است که اساتید سید رضى از علماى شیعه و سنى بوده اند.
تحصیلات
سید رضى از همان اوان کودکى با برادرش سید مرتضى به تحصیل علوم مقدماتى پرداخت و نزد دانشمندان مشهور عصر که در بغداد مى زیستند در علوم مختلف و متداول مانند صرف، نحو، لغت، عربى، بلاغت، تفسیر، حدیث، فقه، اصول، کلام و قرائت قرآن مجید به تکمیل معلومات و کسب بهره هاى لازم پرداخت.
شاگردان وى
از تعداد کامل شاگردان سید رضى اطلاعى در دست نیست با این وصف علامه امینى مؤلف کتاب گرانقدر (الغدیر) در خاتمه کتاب، (مستدرک وسائل) به تعدادى از آنها اشاره کرده است که از این جمله اند: شیخ جعفر بن محمد دوریستى، ابو عبدالله محمد بن على حلوانى، محمد بن ابى نصر، سید ابوالحسن على بن بندار، سید عبدالله بن على کیابکى و…
مقامات علمى
سید رضى نه تنها در شعر و علوم عربى بلکه در علوم تفسیر و حدیث و فقه و کلام نیز دانشمندى برازنده بود و مقامى عالى داشت، همچنین وى بواسطه تسلط در ادبیات عرب و فن بلاغت از قدرت قلمى و نیروى نویسندگى خاصى برخوردار بوده است به گفته (دکتر زکى مبارک) دانشمند و نویسنده متفکر مصرى در کتاب (عبقریه الشریف الرضى) سید رضى یک نویسنده دانشمند بزرگ دینى است، و شیوه اش در نگارش بر محور علوم دینى دور مى زند تا یک نویسنده حرفه اى که فقط (کاتب) است.
مناصب وى
سید رضى سیاست و در دست گرفتن سرنوشت مسلمانان و رسیدگى به امور دنیاى مردم را عین دیانت دانسته و میان دیانت و سیاست قائل به تفکیک و جدائى نبود به همین دلیل منصب (نقابت) را در زمان جوانى از پدر تحویل گرفت، علاوه بر آن منصب (امارت حاج) و (نظارت بر دیوان مظالم) را با وظایف دینى و تدریس و تألیف و تصنیف و رسیدگى به امور (دار العلم) که خود مؤسس آن بود بر عهده داشت و همگى را با شایستگى خاصى و به نحو احسان انجام مى داد.
تألیفات
از این عالم بزرگ شیعه آثارى در موضوعات ادبیات و بلاغت و تفسیر و فقه و کلام و حدیث بر جاى مانده است که عنوان برخى از این آثار به قرار زیر مى باشد:
خصائص الائمة (علیهم السلام)، مجازات آثار النبویة، مجازات القرآن، دیوان شعر، حقائق التأویل و دقائق التنزیل و مهم ترین و مشهورترین آنها نهج البلاغه که در سال 400 هجرى یعنى شش سال پیش از وفاتش تألیف کرده است.
وفات
سید رضى این دانشمند بلند قدر و نابغه نامى شیعه با آن روح بلند و فضائل اخلاقى بسیارش همچون شجاعت، شهامت، همت والا، صراحت لهجه، پاکى طینت و انسان دوستى سرانجام در سال 406 هجرى قمرى به سن 47 سالگى در بغداد وفات یافت.
او ستاره اى بود که خوش درخشید ولى دولت مستعجل بود و اگرچه او مرده است اما یاد و نام او به خاطر تدوین و تألیف (نهج البلاغه) زنده است، زنده جاوید.