همه مراجع (به جز بهجت): خیر، جایز نیست؛ مگر آنکه معناى هر کلمه از عقد را جداگانه بداند و کلمات آن را صحیح ادا کند.[1]
آیه اللّه بهجت: بنابر احتیاط واجب، نمى تواند آن را به عربى بخواند؛ مگر آنکه بخواهد ترجمه آن را به زبان فارسى و یا زبان دیگرى جارى کند. در این صورت احتیاط مستحب آن است که هر دو را بخواند (عربى و ترجمه آن).[2]
پاورقی:
1- سیستانى، منهاج الصالحین، ج 2، م 36 و 37 ؛ توضیح المسائل مراجع، م 2372 ؛ وحید، توضیح المسائل، م 2436؛ نورى، توضیح المسائل، م 2368.
2- بهجت، توضیح المسائل، م 1884.
آیه اللّه بهجت: بنابر احتیاط واجب، نمى تواند آن را به عربى بخواند؛ مگر آنکه بخواهد ترجمه آن را به زبان فارسى و یا زبان دیگرى جارى کند. در این صورت احتیاط مستحب آن است که هر دو را بخواند (عربى و ترجمه آن).[2]
پاورقی:
1- سیستانى، منهاج الصالحین، ج 2، م 36 و 37 ؛ توضیح المسائل مراجع، م 2372 ؛ وحید، توضیح المسائل، م 2436؛ نورى، توضیح المسائل، م 2368.
2- بهجت، توضیح المسائل، م 1884.