بین دانستن و عمل کردن تفاوت وجود دارد. انسان می تواند به خیلی از مسائل علم داشته باشد، ولی به علت اهمیت ندادن یا به جهت پیروی از هوای نفس و … مخالف علم خودش عمل کند. قرآن کریم درباره عده ای می فرماید: “و آن را از روى ظلم و سرکشى انکار کردند، در حالى که در دل به آن یقین داشتند! پس بنگر سرانجام تبهکاران (و مفسدان) چگونه بود”.[1] شیطان هم – مانند خیلی از انسان ها که به وجود معاد و ضرورت آن و به حرمت خیلی از گناهان علم دارند، ولی باز هم گناه می کنند،- با علم به وجود جهنم و بهشت، به اعمال خود ادامه می دهد. غرور و تکبر شیطان هرگز راه بازگشتی برای او نگذاشته است. برخی از روایات از توبه ابلیس در زمان حضرت نوح (ع) خبر می دهد که نوح به خداوند عرض کرد: پروردگارا! اگر ابلیس توبه کند توبهاش قبول می شود؟ خطاب رسید: اگر به قبر آدم سجده کند توبهاش را می پذیریم هنگامى که نوح (ع) این موضوع را به ابلیس خبر داد. ابلیس گفت: تا آدم زنده بود من بر او سجده نکردم. آیا اکنون که مرده است به او سجده کنم؟[2]