عدل یعنى قرار دادن امور در جاى خود با این بیان عدل الاهى بر دو گونه است: عدل تکوینى که معنای آن این است که همه جهان خلقت از زمین گرفته تا آسمان هاى هفت گانه بر اساس عدل و داد استوار است. و عدل تشریعى که خود دو شاخه دارد یکی تشریع احکام، بدین معنا که دستورها و تکالیف الهى بر اساس عدل و دادگرى استوار است و دیگر این که خداوند در روز واپسین بین بندگان بر اساس عدل و دادگرى داورى مى کند.
اما رحمت در خدا به معناى احسان و نعمت است و ارحم الراحمین به معناى بالاترین درجه احسان و بخشایشگری پروردگار نسبت به مخلوقات است.
واحد بودن خداوند نیز به دو معنا است :1-این که در موجودات براى خدا شبیهى نیست. 2- خداوند متعال هیچ گونه جزء ندارد. نه در وجود خارجی و نه در عقل و نه در وهم.